چه زمانی به گفتار درمان نیاز داریم؟
کودکی که در صحبت کردن با مشکلات گفتاری مواجه است، اعتماد به نفس خوبی ندارد. با مراجعه به گفتار درمان این قبیل مشکلات نیز حل می‌گردند.
کودکانی که مشکلات گفتاری دارند از حجم صدا خود به خوبی استفاده نمی‌کنند. زمانی که کودک با اختلالات گفتاری رو به رو است و برای منتقل کردن پیام به سختی تلاش می‌کند که از کلمات درست استفاده کند و یا در استفاده از گرامر زبان مشکل دارد، حتما باید به گفتار درمان مراجعه کند.
عدم برقراری ارتباط کلامی یا غیر کلامی از سوی کودک.خودتان و اطرافیانتان به سختی متوجه صحبت های کودک می شوید.حرف زدن کودک شما با تکرار کلمات، لکنت زبان، طولانی شدن و مکث همراه است و همین موضوع باعث اختلال در گفتار می شود.وقتی کودک می خواهد افکار خود را بیان کند، با کلمات مبارزه می کند.کودک در برقراری ارتباط مستقیم با دیگران، همکاری با دیگران، دوست داشتن، بازی کردن و... مشکل دارد.البته ممکن است به دلایل دیگر هم کودک شما به گفتار درمانی نیاز داشته باشد؛ مثلا کودکانی که بیماری خاص دارند، در برقراری ارتباط کلامی مشکل داشته و به گفتار درمانی نیاز دارند. کودکان مبتلا به اوتیسم و اختلالات شنوایی به گفتار درمانی نیاز دارند تا بهتر بتوانند با دیگران ارتباط برقرار کنند.همچنین کودکانی که دیر حرف می زنند یا تاخیر در صحبت کردن دارند، یعنی گفتار و زبان آنها رشد نکرده و باید به گفتار درمانگر مراجعه کنند.گاهی اوقات، فرزند شما در حرف زدن، تلفظ کلمات و خواندن متون خوب عمل می کند؛ اما به گفتار درمانی نیاز دارد تا بتواند مهارتهای زبان خود را تقویت کرده و با کمک ارتباط کلامی، بتواند دوستان جدیدی پیدا کند و توانایی های خود را بهتر در معرض نمایش قرار دهد.کودک دارای اختلال کم شنوایی یا ناشنوایی است.حیطه گفتار درمانی تا جایی هست که اشکال در درک کلام از طرف کودک نیز ایجاد می شود.در بیشتر اوقات کودک در بلع غذا و خوراکی نیز دچار اختلال است.کودک در شروع گفتار خود تاخیر دارد.کودک در تلفظ اصوات گفتاری، اشکال دارد.در صورت تشخیص بروز هر یک از اختلالات فلج مغزی، اوتیسم، اختلال یادگیری ،گفتار درمانی در آغاز به شناسایی ماهیت گفتار و زبان و رشد طبیعی آن و سپس به بررسی اختلالات مربوط پرداخته و در جهت رفع آنها می کوشد.
در یک عبارت کوتاه می توان گفت هرگاه نحوه صحبت کردن گوینده بیش از محتوای سخن او، توجه شنونده را به خود جلب کند، وی مشکوک به اختلال گفتاری است. هرگونه اشکالی در نحوه گفتار و یا ناتوانی در درک گفته های دیگران می تواند موجب اختلال در روابط اجتماعی شخص مبتلا گردد.
این مسئله به نوبه خود موجب صدمات روحی و عاطفی و متزلزل شدن بهداشت روانی فرد و خانواده می شود. این نارسائیها مانند بسیاری از بیماریها، مزمن تر گردد، عواقب ناگوار بیشتری خواهد داشت. بنابراین ارائه هر چه سریعتر و بهتر خدمات گفتار درمانی برای اشخاص مبتلا ضروری است. در این همکاری سایر متخصصین که بیماران مبتلا به اختلالات گفتار و زبان به آنها مراجعه می کنند، برای تشخیص به موقع و ارجاع مناسب، حیاتی و ارزشمند است.
ارزیابی و مطالعه دقیق اختلالات گفتار و زبان یا اختلالات ارتباطی و همچنین نوتوانی و بازتوانی، اختیارات متخصصین گفتار درمانگر است.روند ارزیابی و تشخیص اختلالات گفتار و زبان در گفتاردرمانی مانند سایر بیماریها شامل معاینات و بررسیهای ویژه می باشد.در مرحله بعدی و پس از تشخیص ویژگیهای اختلال، درمان بیمار آغاز می شود.
درمان اختلالات ارتباطی متکی به دارو درمانی و نظایر آن نبوده، بیشتر جنبه آموزشی دارد و با تکیه بر توانمندیهای بیمار، وی را به سمت غلبه بر ناتوانیهایش هدایت می کند. قابل به ذکر است که هر چه افراد مبتلا به اختلالات گفتاری سریعتر به گفتار درمانی مراجعه کنند، پیشرفتهای بهتری را نشان داده و راحتتر درمان میشوند.
در مقاله دیگری ما به تحلیل سن مناسب برای گفتار درمانی کودکان پرداخته ایم، پیشنهاد می کنیم مقاله دوم را نیز مطالعه کرده تا تاخیری در روند گفتار درمانی کودکان دلبند شما پیش نیاید.
کمک والدین به گفتار درمانی کودک سه ساله
کودک الگوی گفتاری خود را در درجه اول از پدر و مادر و سپس از اطرافیان خود می گیرد. والدین نقش بسیار موثری در رشد گفتار و زبان کودک خود دارند. نحوه صحبت و نوع کلماتی که پدر و مادر به کار می‌برند، در روند رشد گفتاری کودک نقش مهمی ایفا می کند. یکی از روش های مناسب برای کمک به رشد گفتاری کودک آن است که پدر و مادر هنگام انجام کارها با او صحبت کنند و یا در زمان های مشخص برای کودک متناسب با سن او کتاب بخوانند.
همانطور که در قبل هم اشاره کردیم کودک سه ساله تمایل زیادی به حرف زدن دارد. چنانچه پدر و مادر با حوصله به صحبتهای فرزند خود گوش دهند و با او همفکری و همدلی داشته باشند، علاوه بر کمک به رشد گفتاری کودک باعث اعتماد به نفس و رشد نگرش و باورهای او نیز می شوند.
از دیگر راه هایی که موجب بهبود رشد گفتاری و افزایش اعتماد به نفس کودک می‌شود، نظر خواهی از کودک است. پدر و مادر برای امور مختلف باید نظر کودک خود را پرسیده و نسبت به پاسخ او اهمیت نشان دهند.
از کودک خود سوالات متفاوت بپرسید. این امر باعث تقویت استدلال و تفکر در کودک می شود. برای شروع از سوالات ساده با پاسخ های کوتاه مانند بله و خیر استفاده کنید و سپس سوالاتی مطرح کنید که پاسخ آنها نیاز به توضیح بیشتری داشته باشد تا به این طریق کودک برای صحبت کردن ترغیب شود. مثلا داستانی برای کودک بخوانید و در انتها از او سوالاتی بپرسید. مانند: به کدام قسمت داستان بیشتر علاقه داشتی؟ قهرمان داستان که بود و آیا کار درستی انجام داد؟ دوست داشتی در داستان جای که بودی؟
گفتار درمانی کودکان + تکنیک ها و بازی های گفتار درمانی