وب لاگ فرزندان برتر

این وبلاگ بازتاب دهنده محتویات وب سایت فرزندان برتر است.

وب لاگ فرزندان برتر

این وبلاگ بازتاب دهنده محتویات وب سایت فرزندان برتر است.

در این وب سایت شما مطالب دست اول وب سایت فرزندان برتر را مشاهد خواهید نمود.

۱۰۹ مطلب در اسفند ۱۳۹۷ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

تعداد زیادی از کودکان در کشورهای در حال توسعه مشغول به کار هستند، اغلب در کنار تحصیلات خود. کار کودکان میتواند شامل کارهای خانه یا خارج از منزل یا فعالیتهای پرداخت نشده و غیر رایگان در خارج از منزل باشد. بعضی از کارهای کودک برای کودکان تاثیر منفی دارد. در موارد دیگر، کار ممکن است راه مهمی باشد که کودکان در حال توسعه و یادگیری مهارت ها هستند و در خانواده ها و جوامع خود اجتماعی می شوند. شیوه ای که کودکان زمان خود را صرف می کنند نیز با رفاه آنها ارتباط نزدیکی دارندزندگی جوان در حال بررسی تأثیر کار کودکان بر آموزش آنهاست. ما همچنین در حال بررسی راه های مختلفی که جوانان پس از ترک مدرسه می گیرند، هستند. با دنبال کردن همان کودکان و نوجوانان در طی مدت زمان طولانی، می توانیم پیگیری کنیم که آیا فقر در اوایل کودکی انتخاب های خود را بعدا در زندگی و کارهایی که آنها انجام می دهند تحت تأثیر قرار می دهد.

کار درمانی چیست؟

کار درمانی یکی از رشته های تیم توانبخشی است که دارای سه حیطه ی ذهنی، جسمی و روانی است.


کاردرمانی استفاده از فعالیت های هدفمند برای به حداکثر رساندن توانایی های فرد است وبه همه ی جنبه های زندگی فرد (جسمانی ،هیجانی و اجتماعی) می پردازد. به عبارت دیگر کاردرمانی به افراد برای رسیدن به استقلال در تمام زوایای زندگی کمک می کند .


- کاردرمانی ذهنی با در نظر گرفتن رابطه ی بین ذهن وجسم ، ذهن و حرکت، ذهن و گفتار، ذهن و یادگیری یک سری برنامه ریزی های منسجم در رابطه با توانایی های کودک به کار می گیرد.


- از جمله مواردی که در این حیطه مورد ارزیابی و درمان قرار میگیرند شامل:

  • کودکان با نیازهای ویژه (کم توانایی ذهنی )
  • کودکان با اختلالات یادگیری
  • ضعف مهارت های Fine
  • ضعف مهارت های یکپارچگی حسی حرکتی (SI)
  • فقدان و ضعف در مهارت های ترسیمی
  • اختلالات توجه و تمرکز، مشکلات حافظه
  • اختلالات رفتاری (پر خاشگری، ناخن جویدن، قدرت طلبی و ...)
  • کودکان با مشکلات درکی- شناختی
  • کودکان با مشکلات بینایی- شنیداری .

کاردرمانی ذهنی با استفاده از تکنیک های رفتار درمانی، بازی درمانی ، حرکت درمانی، تکنیک های یکپارچگی حسی، آموزش مهارت های اجتماعی، اتاق تاریک و ... مشکلات این کودکان را تا حد امکان مرتفع می سازد.


- حیطه ی کاردرمانی جسمی با پر داختن به مشکلات جسمی کودک از جمله اختلالات تون عضلات، اسپاسم، شُلی عضلانی، رفلکس های پاتولوژیک، عدم تکامل مراحل رشد حرکتی ، کوتاهی، تجویز کفش طبی به ارتز، اسپیلنت های مناسب و کلیه ی ناتوانایی های حرکتی مهارتی، بیمار را در وضعیت بهتری از لحاظ جسمی قرار می دهد. کودکانی که در این حیطه قرار می گیرند شامل: کودکان فلج مغزی ،کودکان داون،کودکان با مشکلات تعادلی و تاخیری، کودکان با مشکلات قدرت عضلانی ، کودکان با دستیروفی عضلانی و میوپاتی.


- کار درمانی درحیطه ی روان شامل کودکانی می باشد که مشکلات رفتاری ، ترس های شدید ،مشکلات ارتباطی، اجتماعی، مشکلات اضطرابی، وسواس، افسردگی، اختلال سلوک و .... می باشد.


کار درمانی چیست

کاردرمانی 

حیطه ی کاردرمانی 




  • فرزندان برتر
  • ۰
  • ۰

انواع اختلالات خواندن

نارساخوانی یک نوع ناتوانی یادگیری مبتنی بر مغز است که به طور خاص توانایی فرد در خواندن را مختل می کند. افراد مبتلا به نارساخوانی معمولا در سطوح قابل ملاحظه ای پایین تر از انتظار هستند، علیرغم داشتن اطلاعات عادی. اگر چه اختلال شخصیت فرد متفاوت است، ویژگی های مشترک بین افراد مبتلا به نارساخوانی، با پردازش واجشناسی (دستکاری صداها)، املا و / یا پاسخ سریع واضح و کلامی مشکل است. نارساخوانی را می توان در بعضی از خانواده ها به ارث برده و مطالعات اخیر تعدادی از ژن ها را شناسایی کرده اند که ممکن است فرد را در معرض نارساخوانی قرار دهد. نمونه هایی از انواع مختلف اختلالات خواندن عبارتند از:

  • رمزگشایی کلمه افرادی که دچار مشکلی از کلمات نوشتاری هستند؛ تطبیق نامه ها به صدا برای قادر به خواندن یک کلمه.
  • عدم استعداد. افرادی که فاقد صداقت هستند، دچار اشتباه خواندن سریع، دقیق و با بیان صحیح (اگر خواندن با صدای بلند).
  • درک خواندن ضعیف افرادی که دارای خواندن ضعیف هستند، درک آنچه را که میخوانند، مشکل دارند.


یک مشکل مربوط به آن است که آلکسیا (تلفظ شده uh-LEK-see-uh) یا ناتوانی در خواندن بدست آمده است. بر خلاف بسیاری از ناتوانی خواندن، که از زمانی که یک کودک شروع به یادگیری خواندن می کند، افراد مبتلا به آلکسیایی قادر به خواندن هستند اما توانایی خود را پس از سکته مغزی یا آسیب به ناحیه مغز درگیر در خواندن تجربه می کنند.

به ناتوانایی های کودک یا نوجوان در کسب مهارت های مورد انتظار در خواندن و نوشتن، تکلم ، کاربرد شنوایی ، استدلال ریاضیات در مقایسه با سایر کودکان همسن و با توانایی هوشی مشابه اطلاق می شود .


اختلالات یادگیری سه دسته است :

1- اختلال در خواندن 2- اختلال در ریاضیات 3- اختلال در بیان نوشتاری


اختلال خواندن :

پیشرفت در خواندن پایین تر از حد مورد انتظار با توجه به سن کودک آموزش و هوش او تعریف شده است به گونه ای که در موقعیت تحصیلی یا فعالیت روزمره که مستلزم خواندن است ایجاد تداخل می کند . این اختلال با نقص توانایی برای شناخت واژه ها ، خواندن کند و نادرست ، فهم ضعیف در غیاب هوش پایین یا نقص حس قابل ملاحظه مشخص است . کودکان مبتلا به این اختلال موقع خواندن اشتباهات متعدد مرتکب می شوند . این اشباهات با حذف ، افزودن و . . . مشخص است . در تفکیک حروف از نظر شکل و اندازه دچار اشکال هستند . گاهی حروفی را که باید خوانده شوند پس و پیش می خوانند .


اختلال در ریاضیات :

پیشرفت در ریاضی پایین تر از حد مورد انتظار با توجه به سن کودک ، آموزش و هوش او تعریف شده است . کودکان مبتلا در یادگیری و یادآوری ارقام دچار اشکال هستند . واقعیت بنیادی در مورد رقم ها را نمی توانند به خاطر بسپارند . در محاسبه کند و فاقد دقت هستند . پیشرفت ضعیف در 4 گروه مهارت شناسایی شده : 1- مهارت های زبانی (فهمیدن ، نام بردن ، اصطلاحات ریاضی ، فهمیدن و نام بردن عمل ها و مفاهیم ریاضی )


2- مهارت های ادراکی : شناختن و خواندن رفتار های عددی یا نشانه های حساس و گروه بندی ارقام

3- مهارت های ریاضی : رعایت مراحل ریاضی ، شمارش اشیا ، یادگیری جدولضرب.

4- مهارت های مربوط به توجه : کپی کردن درست ارقام ، به خاطر سپردن ارقام و . .

ویژگی های کلی عبارتند از اشکال در اجزا مختلف ریاضیات نظیر یادگیری اسم اعداد به خاطر آوردن نشانه های جمع و تفریق ، یادآوری جدول ضرب ، تبدیل مسائل واژه ای به جای انجام محاسبه با سرعت مورد انتظار .


اختلال بیان نوشتاری :

پیشرفت پایین تر از حدمورد انتظار با توجه به سن و آموزش ناتوانی در نوشتن مشتمل است بر هجی کردن ضعیف ، اشتباه در دستور (نقطه گذاری ) ، دست خط بد . کودکان مبتلا ، در هجی کردن کلمات و بیان افکار خود طبق قوانین دستوری اشکال دارند در پاراگراف بندی ضعف دارند . علیرغم یادآوری های مکرر فراموش می کنند که پایان جمله نقطه بگذارند .


اختلال خواندن 

اختلالات یادگیری 

اختلال در ریاضیات

اختلال بیان نوشتاری 


  • فرزندان برتر
  • ۰
  • ۰

اختلال خواندن

اختلالات خواندن چیست؟

اختلالات خواندن زمانی اتفاق می افتد که فرد با هر بخشی از فرایند خواندن مشکل داشته باشد. خواندن و ناتوانی در یادگیری مبتنی بر زبان معمولا نامساعدی نامیده می شود. این اختلالات در سن نوجوانی وجود دارد و معمولا از اختلافات خاصی در نحوه مغز فرایند زبان است.علائم مختلف و انواع مختلف اختلالات خواندن وجود دارد و همه افراد مبتلا به اختلال خواندن هیچ نشانه ای ندارند. افراد مبتلا به اختلالات خواندن ممکن است مشکلاتی را که کلمات آنها را قبلا می شناسند تشخیص دهند و همچنین ممکن است ضعیف باشند. سایر علائم ممکن است عبارتند از:

  • مشکل با دست خط
  • دشواری خواندن سریع
  • مشکلات خواندن با بیان صحیح
  • مشکل درک کلمه نوشته شده است
اختلالات خواندن نوعی اختلال فکری و پیشرفت نیستند و نشانه ای از هوش پایین یا عدم تمایل به یادگیری نیستند.

افراد مبتلا به اختلالات خواندن ممکن است دارای اختلالات یادگیری دیگر نیز باشند، از جمله مشکلات با نوشتن یا اعداد. برای اطلاعات بیشتر در مورد این مشکلات به معلولیت های یادگیری مراجعه کنید.
به ناتوانایی های کودک یا نوجوان در کسب مهارت های مورد انتظار در خواندن و نوشتن، تکلم ، کاربرد شنوایی ، استدلال ریاضیات در مقایسه با سایر کودکان همسن و با توانایی هوشی مشابه اطلاق می شود .

اختلالات یادگیری سه دسته است :
1- اختلال در خواندن 2- اختلال در ریاضیات 3- اختلال در بیان نوشتاری

اختلال خواندن :
پیشرفت در خواندن پایین تر از حد مورد انتظار با توجه به سن کودک آموزش و هوش او تعریف شده است به گونه ای که در موقعیت تحصیلی یا فعالیت روزمره که مستلزم خواندن است ایجاد تداخل می کند . این اختلال با نقص توانایی برای شناخت واژه ها ، خواندن کند و نادرست ، فهم ضعیف در غیاب هوش پایین یا نقص حس قابل ملاحظه مشخص است . کودکان مبتلا به این اختلال موقع خواندن اشتباهات متعدد مرتکب می شوند . این اشباهات با حذف ، افزودن و . . . مشخص است . در تفکیک حروف از نظر شکل و اندازه دچار اشکال هستند . گاهی حروفی را که باید خوانده شوند پس و پیش می خوانند .

اختلال در ریاضیات :
پیشرفت در ریاضی پایین تر از حد مورد انتظار با توجه به سن کودک ، آموزش و هوش او تعریف شده است . کودکان مبتلا در یادگیری و یادآوری ارقام دچار اشکال هستند . واقعیت بنیادی در مورد رقم ها را نمی توانند به خاطر بسپارند . در محاسبه کند و فاقد دقت هستند . پیشرفت ضعیف در 4 گروه مهارت شناسایی شده : 1- مهارت های زبانی (فهمیدن ، نام بردن ، اصطلاحات ریاضی ، فهمیدن و نام بردن عمل ها و مفاهیم ریاضی )

2- مهارت های ادراکی : شناختن و خواندن رفتار های عددی یا نشانه های حساس و گروه بندی ارقام
3- مهارت های ریاضی : رعایت مراحل ریاضی ، شمارش اشیا ، یادگیری جدولضرب.
4- مهارت های مربوط به توجه : کپی کردن درست ارقام ، به خاطر سپردن ارقام و . .
ویژگی های کلی عبارتند از اشکال در اجزا مختلف ریاضیات نظیر یادگیری اسم اعداد به خاطر آوردن نشانه های جمع و تفریق ، یادآوری جدول ضرب ، تبدیل مسائل واژه ای به جای انجام محاسبه با سرعت مورد انتظار .

اختلال بیان نوشتاری :
پیشرفت پایین تر از حدمورد انتظار با توجه به سن و آموزش ناتوانی در نوشتن مشتمل است بر هجی کردن ضعیف ، اشتباه در دستور (نقطه گذاری ) ، دست خط بد . کودکان مبتلا ، در هجی کردن کلمات و بیان افکار خود طبق قوانین دستوری اشکال دارند در پاراگراف بندی ضعف دارند . علیرغم یادآوری های مکرر فراموش می کنند که پایان جمله نقطه بگذارند .



  • فرزندان برتر
  • ۰
  • ۰

بازی درمانی یک نوع درمان است که، همانطور که از نامش بر می آید، شامل بازی است. این مدت طولانی است، حتی در یک زمینه علمی.


به تازگی، بازی درمان شده به انواع مختلف اختلالات، از اختلالات طیف اوتیسم (ASD) به اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD) رسیده است. بازی درمانی نیز در کودکان و بزرگسالان عملکرد عادی به کار گرفته شده است.


در ادامه به یاد بیاورید که چه درمان بازی و برخی از مزایای آن، و همچنین نحوه تبدیل شدن به یک درمانگر بازی، اگر چیزی است که به شما علاقه دارد.

درمان بازی چیست؟ یک تعریف

بازی درمانی نوعی از درمان است که در دهه 1930 در روانپزشکی قرار داشته و ممکن است برای صدها یا حتی هزاران سال قبل از آن به سر می برد. دانشمندان در دهه 1930 ارزش بازی درمانی را داشتند


بازی درمانی عبارت از کاربرد هدفمند بازی‌ها در درمان است و از آنجا که بازی زبان کودک است از این طریق می توان بسیاری از مشکلات کودک را حل کرد. به دلیل اینکه این نوع درمان در فضایی پر از شادی و ارتباط انجام می‌شود، کودک از تمام جنبه‌‌های جلسه درمانی نهایت لذت را می‌برد و اینجا بازی درمانگر است که می‌داند بازی‌ها را با چه هدف و منظوری به کار ببرد.

بازی درمانی چیست؟

بازی درمانی عبارت از کاربرد هدفمند بازی‌ها در درمان است و از آنجا که بازی زبان کودک است از این طریق می توان بسیاری از مشکلات کودک را حل کرد. به دلیل اینکه این نوع درمان در فضایی پر از شادی و ارتباط انجام می‌شود، کودک از تمام جنبه‌‌های جلسه درمانی نهایت لذت را می‌برد و اینجا بازی درمانگر است که می‌داند بازی‌ها را با چه هدف و منظوری به کار ببرد.


بازی یکی از مهمترین عوامل هماهنگی رشد کودک از لحاظ جسمی، احساسی و ذهنی است که ازین طریق درمی‌یابد سهیم شدن و یا سهیم کردن دیگران در بازی برای مورد قبول قرار گرفتن و پذیرش لازم است که بر یادگیری، خودکنترلی، مسئولیت، ابراز احساسات، احترام گذاشتن، پذیرش خود و دیگران، بهبود مهارت‌های اجتماعی، عزت نفس، کاهش افسردگی و اضطراب موثر است [1].


بازی افکار درونی کودک را با دنیای خارجی او ارتباط می‌دهد و باعث می‌شود که کودکان بتوانند اشیای خارجی را تحت کنترل خود در آورند. بازی به کودک اجازه می‌دهد تا تجربیات، افکار، احساسات و تمایلاتی را که برای او تهدید کننده هستند، نشان دهد (وتینگتون و همکاران 2008) [2].

بازی درمانی با رویکردی سازنده که مبتنی بر درمان است فرآیندهای یادگیری و ارتباط سازگارانه و بهنجار کودکان را پایه‌ریزی می‌کند. در بازی درمانی به کودک فرصت داده می‌شود تا احساسات آزار دهنده و مشکلات درونی خود را از طریق بازی بروز دهد و آن‌ها را به نمایش در آورد (آکسلاین 1994) [3].


] 1[ Baggerly,J., Parker, M.(2005). Child-centered group play therapy with African American boys of the elementary school level. Journal of Counseling & Development, 83,387-396.


] 2[ Wethinton, H. R., Hahn, R. A., Fugua-Whiteley, D. S., pe,T. A., Crosloy, A. E., Johnnson,  R. L., Liberman, A. M., Mosci chi, E., Pri ce, L. N., Tuma, F. K., Halra, G., Chatto.,  Padhyay, S. K. (2008). The effectiveness of interventions to reduce psychology harm form traumatic events among child and adolescents. American Journal of Preventive Medicine, 53(3), 287-373.


 


[3] ام آکسلاین، تاثیر بازی درمانی بر کودکان، دانشگاه ویرجینیا، ترجمه احمد حجاریان، 1994


 بازی درمانی چیست

بازی درمانی 

تعریف بازی درمانی 

  • فرزندان برتر
  • ۰
  • ۰

بازی درمانی

علاقه مند به آموزش به عنوان یک درمانگر بازی، Filial Play Coach یا در گسترش مهارت های خود به عنوان یک مشاور، پرستار، درمانگر شغلی، پزشک متخصص اطفال، روانپزشک، روانشناس، روان درمانگر، کارمند اجتماعی یا معلم برای کار با کودکان با استفاده از بازی درمانی، از Career Development بازدید کنید.Play Therapy International یکی از بزرگترین و پیشرفتهترین سازمانهای حاکم درمانی است و درمانی است.بازی درمانی بین المللی به کودکان کمک می کند تا با مشکلات عاطفی، سواد، رفتار و مشکلات روانی روبرو شوند.شرکت در یک دوره آموزشی Play Therapy International ارائه می دهد مجموعه ای از دوره های آموزشی به طور کامل معتبر و دوره های دیگر، در بازی های درمانی و بازی درمانی.عضویت در کلاس های مختلف برای هر کسی که علاقه مند به کار با کودکان با استفاده از بازی و هنرهای خلاقانه است در دسترس است.

بازی درمانی عبارت از کاربرد هدفمند بازی‌ها در درمان است و از آنجا که بازی زبان کودک است از این طریق می توان بسیاری از مشکلات کودک را حل کرد. به دلیل اینکه این نوع درمان در فضایی پر از شادی و ارتباط انجام می‌شود، کودک از تمام جنبه‌‌های جلسه درمانی نهایت لذت را می‌برد و اینجا بازی درمانگر است که می‌داند بازی‌ها را با چه هدف و منظوری به کار ببرد.

بازی درمانی چیست؟

بازی درمانی عبارت از کاربرد هدفمند بازی‌ها در درمان است و از آنجا که بازی زبان کودک است از این طریق می توان بسیاری از مشکلات کودک را حل کرد. به دلیل اینکه این نوع درمان در فضایی پر از شادی و ارتباط انجام می‌شود، کودک از تمام جنبه‌‌های جلسه درمانی نهایت لذت را می‌برد و اینجا بازی درمانگر است که می‌داند بازی‌ها را با چه هدف و منظوری به کار ببرد.


بازی یکی از مهمترین عوامل هماهنگی رشد کودک از لحاظ جسمی، احساسی و ذهنی است که ازین طریق درمی‌یابد سهیم شدن و یا سهیم کردن دیگران در بازی برای مورد قبول قرار گرفتن و پذیرش لازم است که بر یادگیری، خودکنترلی، مسئولیت، ابراز احساسات، احترام گذاشتن، پذیرش خود و دیگران، بهبود مهارت‌های اجتماعی، عزت نفس، کاهش افسردگی و اضطراب موثر است [1].


بازی افکار درونی کودک را با دنیای خارجی او ارتباط می‌دهد و باعث می‌شود که کودکان بتوانند اشیای خارجی را تحت کنترل خود در آورند. بازی به کودک اجازه می‌دهد تا تجربیات، افکار، احساسات و تمایلاتی را که برای او تهدید کننده هستند، نشان دهد (وتینگتون و همکاران 2008) [2].


بازی درمانی با رویکردی سازنده که مبتنی بر درمان است فرآیندهای یادگیری و ارتباط سازگارانه و بهنجار کودکان را پایه‌ریزی می‌کند. در بازی درمانی به کودک فرصت داده می‌شود تا احساسات آزار دهنده و مشکلات درونی خود را از طریق بازی بروز دهد و آن‌ها را به نمایش در آورد (آکسلاین 1994) [3].


] 1[ Baggerly,J., Parker, M.(2005). Child-centered group play therapy with African American boys of the elementary school level. Journal of Counseling & Development, 83,387-396.


] 2[ Wethinton, H. R., Hahn, R. A., Fugua-Whiteley, D. S., pe,T. A., Crosloy, A. E., Johnnson,  R. L., Liberman, A. M., Mosci chi, E., Pri ce, L. N., Tuma, F. K., Halra, G., Chatto.,  Padhyay, S. K. (2008). The effectiveness of interventions to reduce psychology harm form traumatic events among child and adolescents. American Journal of Preventive Medicine, 53(3), 287-373.


 


[3] ام آکسلاین، تاثیر بازی درمانی بر کودکان، دانشگاه ویرجینیا، ترجمه احمد حجاریان، 1994


 


  • فرزندان برتر
  • ۰
  • ۰

رویکرد انسانی یک استراتژی مشترک در سینی سینی است. درمانگرانی که از این تکنیک استفاده می کنند، برای یافتن راه حلی برای مشکلات خود، صرفا بر روی مشتری، با استفاده از شن و ماسه به عنوان یک ابزار برای درمان، تکیه می کنند. از طریق بیان خلاقانه، فرد درمانی قادر است در شن و ماسه چیزهایی را که در غیر اینصورت قادر به شنیدن یا درمان درمانی سنتی نیستند، آشکار سازد. درمانگر شخص را به عنوان یک کل و شفا می گیرد، دانستن اینکه روند ماساژ سینی درمانی به فرد اجازه می دهد پاسخ هایی را که در حال حاضر در آنها است، پیدا کند.

یکی از رایج ترین تکنیک های استفاده شده در ماساژ درمانی، تکنیک جهانی است. این روش غیر کلامی شامل استفاده از مینیاتوری است. افرادی که درمانی هستند، تشویق به استفاده از اسباب بازی های کوچک، مجسمه ها و اشیاء در شن و ماسه به شیوه ای که آنها انتخاب می کنند در حالی که درمانگر می بیند و بعد از آن تعامل فرد را تجزیه و تحلیل می کند

فرد درمانی می تواند آب را به شن و ماسه اضافه کند و مینیاتوری را در سینی شن و ماسه در هر جهت قرار دهد. طراحی سینی شن و ماسه با تخیل و ناخودآگاه آنها هدایت می شود. نتیجه یک میکروکومن دنیای درونی است. جهان در داخل سینی شن و ماسه از طریق نماد و استعاره بیان شده است و حتی ممکن است فردی که آن را ایجاد می کند حساس نباشد. اما با کمک پزشک، فردی که در معرض خطر است، حتی یک کودک، می تواند رابطه بین ایجاد در شن و دنیای درونی خود را تشخیص دهد.

روشی تشخیصی همراه با راهبردهای درمانی مبتنی بر رویکرد روانپویشی یونگ می با شد که طی آن کودک تعارضات حل نشده ای را که در ضمیر نا خود آگاه خود نهفته است، برون فکنی می کند و کارشناس متخصص در این تکنیک با مشا هده و ثبت این وقایع کمک می کند تا رفتار های نابهنجار کودک شناسایی و در طی یک دوره درمانی این رفتار ها درمان شود.


روشی تشخیصی همراه با راهبردهای درمانی مبتنی بر رویکرد روانپویشی یونگ می با شد که طی آن کودک تعارضات حل نشده ای را که در ضمیر نا خود آگاه خود نهفته است، برون فکنی می کند و کارشناس متخصص در این تکنیک با مشا هده و ثبت این وقایع کمک می کند تا رفتار های نابهنجار کودک شناسایی و در طی یک دوره درمانی این رفتار ها درمان شود.



شن بازی 

شن بازی درمانی

بازی باشن 



  • فرزندان برتر
  • ۰
  • ۰

پس از تاسیس موسسه روانشناسی کودک در لندن در اوایل دهه 1930، Lowenfeld دو سینی روی را به اتاق بازی معرفی کرد؛ ابتدا نیمه پر از شن و ماسه بود، دوم شامل آب و اشیاء مختلفی است که برای شکل دادن یا ریختن شن و ماسه استفاده می شود."جعبه تعجب" پر از اسباب بازی های کوچک، کاغذ، قطعه های فلزی و دیگر لوازم نقره ای رنگی در نزدیکی سینی نگه داشته شد. Lowenfeld گزارش داد که در زمان، کودکان در حال درمان به اشاره به جعبه تعجب به عنوان "جهان"، و به زودی ایجاد صحنه های سه بعدی با ترکیب عناصر از جعبه با شن و ماسه در سینی. او معتقد بود که این رویکرد، که او به نام Technique World شناخته می شود، می تواند به عنوان وسیله ای برای ارتباط بین سازنده صحنه و یک ناظر باشد که دیدگاه ناظر را به دنیای داخلی سازنده تحمیل کند.پس از درگذشت دور کلف به تکنیک جهانی در یک کنفرانس بین المللی در سال 1956 معرفی شد، او در لنفلد تحت مطالعه در لندن بود. کلف در نهایت تکنیک جهانی Lowenfeld را با فلسفه شرقی، مدل سیستم Neuman و نظریه فردینگی کارل جونگ ترکیب کرد. با اجازه Lowenfeld، کالف رویکرد رویکرد خود را نام برد و بسیاری از تمرینکنندگان در سراسر جهان را در روش جدید آموزش دادند.

اگر چه ماسه سینی درمان و ماساژ درمانی هر دو شامل استفاده از ماسه برای اهداف درمانی در یک محیط بدون تهدید، روش ها دارای تفاوت های ظریف اما قابل توجه است. به عنوان مثال، سینی سینی درمان ممکن است شامل گرایش های نظری مختلف، در حالی که sandplay درمان در روانشناسی Jungian مبتنی بر.ماساژ درمانی بر روی آنچه که فرد درمانی در آن لحظه تجربه می کند، تاکید می کند و درمانگران به طور فعال در تسهیل تجارب فعلی آگاهی و رشد نقش دارند. همانطور که افراد درمانی نیاز به باز کردن احساسی دارند تا عمیق ترین افکار و احساسات خود را به اشتراک بگذارند، رابطه درمان در سینی سینی درمان باید قوی باشد تا درمان موثر باشد. در مقابل، درمانگران ماساژلی بر روی ناخودآگاه تمرکز می کنند و به دنبال آن هستند که مردم را در درمان فضای رایگان و محافظت شده و امکان برقراری ارتباط غیر واگیر قرار دهند. به همین ترتیب، درمانگران ماساژ درمانی به هیچ وجه تفسیر، دخالت و یا هدایت فرد درمانی را انجام نمی دهند و بعد از جلسه درمان آنالیز می شود.در حالی که گفتار کردن یک جنبه اساسی در هر جلسه شن و ماسه انسانی است، ماساژ درمانی ممکن است برای کودکان یا افرادی که قادر به بیان صحیح به دلیل آسیب های گذشته نیست، موثر باشد.


روشی تشخیصی همراه با راهبردهای درمانی مبتنی بر رویکرد روانپویشی یونگ می با شد که طی آن کودک تعارضات حل نشده ای را که در ضمیر نا خود آگاه خود نهفته است، برون فکنی می کند و کارشناس متخصص در این تکنیک با مشا هده و ثبت این وقایع کمک می کند تا رفتار های نابهنجار کودک شناسایی و در طی یک دوره درمانی این رفتار ها درمان شود.



روشی تشخیصی همراه با راهبردهای درمانی مبتنی بر رویکرد روانپویشی یونگ می با شد که طی آن کودک تعارضات حل نشده ای را که در ضمیر نا خود آگاه خود نهفته است، برون فکنی می کند و کارشناس متخصص در این تکنیک با مشا هده و ثبت این وقایع کمک می کند تا رفتار های نابهنجار کودک شناسایی و در طی یک دوره درمانی این رفتار ها درمان شود.


شن بازی درمانی

شن بازی 

شن بازی درمانی درکودکان



  • فرزندان برتر
  • ۰
  • ۰

درمان گروهی می تواند بخشی از محیط درمانی واحد روانپزشکی باشد [6] یا بستری شدن در بخش خصوصی روانپزشکی (همچنین به عنوان درمان بیمارستان روزانه شناخته می شود) [7] علاوه بر کلاسیک "صحبت کردن" درمانی، درمان گروهی در یک محیط نهادی نیز می تواند شامل درمان های بیانگر مبتنی بر گروهی مانند دراماتیک، روانگردان، هنر درمانی و انواع غیر کلامی مانند موسیقی درمانی و رقص / حرکات درمانی باشد.روان درمانی گروهی یکی از مولفه های اصلی درمان در محیط درمانی است. کل محیط یا محیط به عنوان وسیله ای برای درمان در نظر گرفته می شود، همه تعاملات و فعالیت هایی که به عنوان بالقوه درمانی در نظر گرفته می شوند و در معرض اکتشاف و تفسیر قرار می گیرند و در جلسات عمومی روزانه یا هفتگی مورد بررسی قرار می گیرند. با این حال، تعامل بین فرهنگ تنظیمات روان درمانی گروهی و هنجارهای مدیریتی دیگر مقامات خارجی ممکن است ایجاد «آشفتگی سازمانی» را ایجاد کند که می تواند توانایی گروه را برای حفظ یک فضای تشکیل دهنده ایمن اما چالش برانگیز تضعیف کند. دانشگاهیان در دانشگاه آکسفورد دینامیک بین سازمانی یک جامعه درمانگر دموکراتیک ملی را طی یک دوره چهار ساله مورد مطالعه قرار دادند. آنها دریافتند که فرماندهی خارجی توسط مقامات، مدل درمانگر جامعه را تخریب کرده، بحران ایجاد کرده است و منجر به یک درگیری شدید شد که منجر به بستن جامعه شد

گروه درمانی چیست ؟

فرآیندی تکمیلی در جهت درمان اختلالات رفتاری می‌باشد. بسیاری از کودکان پس از پایان یافتن پروسه بازی درمانی کاملا خوب می‌شوند امامشکلاتی در گروه و در ارتباط با همسالان خود دارند که از طریق گروه درمانی این مشکل نیز حل می‌گردد.


ما انسانها در گروههای اجتماعی متفاوتی زندگی می‌کنیم و فعالیت داریم. در این شرایط عجیب نیست که بسیاری از مسائل احساسی و عاطفی آنها از روابط مخدوش شده این گروهها ناشی می‌شود. با آموزش و پی بردن به اهمیت روز افزون روابط اجتماعی و میان فردی در سالهای اخیر بجای توجه به عوامل درون شخصی توجه به عوامل حاکم میان افراد گروههای اجتماعی از اهمیت بیشتری برخوردار شده است. و بر این اساس در محیط بیمارستانهای روانی ، کلینیکها آموزشی و درمانی ، دفاتر مشاوره و روان درمانی و تمامی موسسات آموزشی و فرهنگی به شکل بندیهای گروهی توجه زیادی می‌گردد.

در دنیای امروز انواع شیوه‌های گروه درمانی از جمله متداولترین شیوه‌های روان درمانی هستند. و در مقابل گروه درمانی ، روان درمانی انفرادی قرار دارد.


گروه درمانی

در گذشته مردم مشکلات روانی را به عنوان بیماری قبول نداشتند بلکه آن را نوعی جن زدگی می دانستند که در اثر بادهای بد و ارواح خبیثه و اجنه به وجود می آیند و فرد مبتلا تا پایان عمر با آن دست به گریبان خواهد بود و راه علاجی وجود ندارد. این بدبینی و باورهای غلط باعث شد مردم تصور کنند این قبیل بیماری ها از کنترل انسان خارج هستند. در آن دوران بیماران روانی را در دارالمجانین ها به غل و زنجیر می کشیدند و جن گیرها و جادوگران به حل این مسائل می پرداختند. 

در قرن ۱۷ تا ۱۸ «پینل» غل و رنجیرها را از دست و پای این بیماران باز کرد، اما مدت ها زمان لازم بود تا بالاخره فروید در اوائل قرن بیستم گفت: این افراد بیمار هستند و بیماری آنها معلول علتی است که علت آن جن و اوراح خبیثه و... نیست. فروید علم روانکاوی را معرفی کرد و گفت می توان بسیاری از بیماری های روانی را درمان کرد. او به گونه ای کاشف ناخودآگاه بود و اساس نخستین روان درمان هایی که در قرن بیستم انجام می شد نیز ناخودآگاه بود. فروید معتقد بود افراد بشر به همه انگیزه های درونی کارهای خود آگاه نیستند.

در ابتدا روان درمانی فقط به صورت انفرادی انجام می شد اما از سال ۱۹۲۰ کم کم شیوه های مختلف گروه درمانی به وجود آمد. اولین گروه درمانی توسط یک پزشک آمریکایی به نام دکتر کلَت انجام شد. او که متخصص درمان مسلولین بود برای عده ای از بیماران خود به صورت گروهی کلاس هایی گذاشت و در مورد بیماری و مسائل بیماری آنها صحبت کرد. دکتر کلَت متوجه شد افرادی که در این گروه ها شرکت کرده اند روند سریع تر و بهتری در درمان دارند. از آن پس کم کم روش های مختلف درمان های گروهی مانند روان آموزش، روان نمایش و... متداول شد، اما مشهورترین روش های گروه درمانی مبتنی بر یافته های روانکاوی بود که بعد از جنگ جهانی دوم در انگلیس و آمریکا مرسوم گردید، این گروه ها اولین بار در ارتش انگلیس توسط بیام تشکیل شد. استفاده منظم از گروه‌ها در روان درمانی پدیده نسبتا تازه‌ای است. هر چند التیام یابی گروهی سابقه‌ای به قدمت تاریخ دارد که نمونه‌های بارز آن را در تعالیم مذهبی می‌توان مشاهده کرد. ژوزف پرات (1974) پزشک اهل بوستون را اغلب پدر گروه درمانی می‌دانند، در آغاز قرن بیستم ژوزف پرات مسأله گردهم آوری بیمارن معلول و آموزش جنبه‌های پزشکی بیماری آنها بطور دسته جمعی را مطرح ساخت. او صرف نظر از کار تعلیم ، فضایی گروهی بوجود آورد تا بیماران در سایه آن در مقام کمک متقابل به یکدیگر برآیند.

چندین سال بعد ، تعدادی از روانپزشکان آمریکایی نقطه نظرهای پرات را در زمینه درمان روانی بکار بردند. از جمله لازل و مارش که از یک شیوه آموزشی به صورت گروهی برای درمان ناخوشیهای دماغی استفاده می‌کردند. این شیوه به زودی منسوخ گردید و جای آنرا روان تحلیلی گران پر کردند. فروید شخصا به کار گروه درمانی نپرداخت، اما مقالاتی که در زمینه روان شناسی گروهی و تحلیل خود منتشر کرد، حاکی از اطلاع او از اهمیت پدیده گروهی بود.

آدلر شخصا از برنامه‌های گروه درمانی در مراکز هدایت کودکان و نیز معتادان به الکل استفاده نمود. جنگ جهانی دوم به گروه درمانی وسعت تازه‌ای بخشید. گروه درمانی برای توده‌های عظیم بیماران روانی که به ارتش بریتانیا فرا خوانده شده بودند، نقش مهم درمانی ایفا نمود. بیمارستان نظامی نورت فیلد بخصوص مرکز مهمی برای ابداع شیوه‌های مختلف گروه درمانی بود. از جمله سایر بانیان گروه درمانی در آمریکا می‌توان به گروهی از روانشناسان اجتماعی به سرپرستی کورت لوین اشاره نمود. 

چه مشکلاتی با استفاده از گروه درمانی می‌توانند درمان شوند؟ 

مشکلات و مسائلی که با استفاده از گروه درمانی قابل هستند گسترش وسیعی دارند، از جمله مشکلات مرتبط به خود انگاره ، نداشتن احساس هویت ، عزت نفس و هدف و مقصود. مشکلات نشانه‌ای شامل اضطراب ، افسردگی روان تنی ، عملکرد ضعیف شغلی ، برخورد غیر مؤثر با فشارهای روانی ، مشکلات عاطفی ، ناتوانی در ابراز اهمیت ، ناتوانی در کنترل احساسات ، پرخاشگری ، روابط اجتماعی نامناسب ، ناراحتی در مجمع ، ناتوانی در اعتماد به دیگران ، وابستگی شدید به دیگران ، ابراز وجود بیش از حد ، ناتوانی در برقراری ارتباط با جنس مخالف ، اعتیاد ، مشکلات زنانشویی مثل اختلافات و مشاجرات همسران و ... ویژگی افرادی که تحت گروه درمانی قرار می‌گیرند بسیار باید از انگیزه لازم برخوردار باشد، میل به تغییر داشته باشد و در راستای رسیدن به این هدف بکوشد. ورود به برنامه گروه درمانی باید داوطلبانه باشد و بیمار به صرف توصیه دوستان و اقوام و مسئولین روان درمانی به این کار وادار نشود. بیمار باید به گروه درمانی معتقد باشد و آنرا یک شیوه درمانی درست و مناسب بداند. معتقد باشد که گروه نیازهای او را برآورده می‌سازد و مفید واقع می‌شود. نظر به اینکه گروه درمانی اصولا فرآیند کلامی است، بیمار باید از مهارتهای کلامی و مفهومی کافی برخوردار باشد. در گروه درمانی برای بیماران شدیدا افسرده ، بیمارن مبتلا به اسکیزوفرنی حاد ، اختلال شخصیتهای پارانوئید ، اختلال شخصیت اسکیزوئید شدید ، اختلال شخصیت جامعه ستیز ، افراد مبتلا به بیمار انگاری و اختلال شخصیت خود شیفته در صورتی که گروه درمانی بلند مدت باشد، نمی‌توانند مفید باشند.

گزارش شده است که فرم درمان گروهی در نوجوانان روان پریشی و بهبودی معتادان موثر است. [11] روان درمانی پیشگیرانه از یک متن خارجی مانند یک فیلم رمان یا فیلم برای ارائه یک "توهم پایدار" برای گروه سابق و تمرکز امن برای احساسات یا افکار سرکوب شده یا سرکوبگر در آن استفاده می کند. گروه های بیمار خواندن یک رمان یا جملگی فیلم را تماشا می کنند. سپس آنها به طور جمعی در بحث طرح، انگیزه کارکنان و انگیزه نویسندگان شرکت می کنند. در مورد فیلم ها، آهنگ های صوتی، سینما و پس زمینه نیز مورد بحث و پردازش قرار گرفته است. تحت هدایت درمانگر مکانیسم های دفاع از طریق استفاده از نشانه ها و فرایندهای نشانه گذار کنار می آیند. تمرکز بر روی متن به جای مسائل شخصی باقی می ماند [12] این در رمان علمی تخیلی، Rage Red Orc محبوب شد.گروه درمان در حال حاضر اغلب در تنظیمات خصوصی خصوصی استفاده می شود. [13]

تجزیه و تحلیل گروهی در اروپا و به ویژه در انگلستان گسترش یافته است، جایی که تبدیل به شایعترین نوع روان درمانی گروهی شده است. علاقه از استرالیا، اتحاد جماهیر شوروی سابق و قاره آفریقا نیز در حال رشد است


مراحل طبیعی در فرآیند گروه درمانی

در آغاز تشکیل گروه ، گروه هنوز کاملا روشن نشده است. به درمانگر وابسته است چرا که درمانگر را بوجود آورده و ادامه فعالیت گروه به نظر اعضاء گروه به درمانگر ارتباط دارد. اعضاء گروه در انتظار راهنمایی و دستور العمل درمانگر هستند. در نظر آنها درمانگر شخصی با معلومات و متخصص است و اعضاء خود را وابسته به درمانگر احساس می‌کنند و نیز تلاش می‌کنند رفتارهای مناسب داشته باشند تا بتوانند در گروه ماندگار شوند، هر چند آگاهی کامل از اهداف گروه ندارند. در مرحله دوم وابستگی تغییر شکل می‌دهد و گروه یاد می‌گیرد که وابسته به درمانگر نباشد و مسئولیت پذیر باشد. 

در مرحله سوم صمیمت بیشتری بین گروه ایجاد می‌شود. احساسات خود را بیان می‌کنند و واکنشهای مناسب در مقابل احساسات دیگران نشان می‌دهند. درمانگر در جلسه درمان حضور دارد، اما تنها اداره کننده جلسه نیست. سعی می‌کند به عنوان یک عضو گروه انسجام جلسه را حفظ کند. و از تکنیکهای مختلف در مورد اعضاء گروه و واکنشهای آنها استفاده کند. ممکن است گروه درمانگر جلسه را با خطاب گروهی آغاز کند و ادامه جلسه را با تشویق و باز خورد به اعضاء تداوم بخشد. هدف مشاوره، یادگیری در مورد عادات و الگوهای احساسی و رفتاری و چگونگی نقش آنها در مشکلات می باشد. در نتیجه می توانیم عادات و رفتارهای جدیدی را یاد بگیریم که به موفقیت بیشتر ما کمک نمایند.

دفاتر مشاوره دانشگاهها, در اغلب مراکز , خدمات مشاوره گروهی نیز ارائه می دهند. هر گروه توسط یک روانشناس یا یک متخصص مشاوره هدایت می شود. بعضی از موضوعات ویژه این گروهها اضطراب امتحان یا اداره استرس می باشد. بعضی از گروههای مشاوره ای حالت عمومی داشته و به شرکت کننندگان کمک می کند تعداد زیادی از مشکلات شخصی, شامل احساس افسردگی, اضطراب افراطی, نگرانی, مشکلات مربوط به احساس ارزشمندی و مشکلات ارتباطی را حل و فصل نمایند.


● چه چیزی در یک گروه مشاوره ای رخ می دهد؟ 

عموماً ، گروهها از ۴ الی ۸ نفر که بطور منظم هفته ای یکبار به مدت ۱ تا ۵/۱ ساعت دور هم جمع می شوند, تشکیل می شود. حضور کامل در تمام جلسات از آغاز تا پایان هر جلسه بسیار مهم است. در جلسات گروهی, شرکت کننده ها درباه علائق شان بحث می کنند. در بعضی از گروهها, مشاور ممکن است با هر شرکت کننده بصورت فردی کار کند در حالی که نظر تعداد معدودی از سایر افراد گروه را نیز جویا می شود. در صورتیکه گروههای دیگر عمدتاً بر مشاهدات و مباحث بین شرکت کنندگان و مشاور استوار هستند و مشاور در مواقع لزوم جهت تسهیل کار, مشاوره هایی را ارائه می دهد.


● در حالی که مشکلات افراد متفاوت است چگونه گروه می تواند برایم مفید باشد؟

هر فرد موجودی منحصر بفرد است و بنابراین علائق اش نیز منحصر به فرد است. با این همه به عنوان موجودات انسانی ما اشتراکات فراوانی نیز داریم (ما همگی در خانواده ها رشد و تحول را آغاز می کنیم, همه ما به یک شیوه نسبت به ضربه ها واکنش نشان می دهیم, همهٔ ما در اساس از توانایی رشد و تغییر یکسانی بخورداریم)و تجربیات ما نشان می دهد گرچه مشکلاتی که افراد با آنها وارد مشاوره می شوند، می توانند متفاوت باشند اما علل زیربنایی ایجاد کننده این مشکلات در اغلب موارد مشابه هستند. 

عامل اساسی مشکلات ما در زندگی, ریشه در الگوها و عاداتی دارد که در طی رشد یاد گرفته ایم و اکنون در پیشامدهای فعلی زندگی موثر نیستند و یا موجب عقب ماندگی ما می شوند. (به عنوان مثال خانواده ممکن است به ما یاد داده باشد که از نشان دادن اشکال خاصی از بیان عواطف اجتناب کنیم, اما اکنون که با فشارهای طبیعی مربوط به زندگی بزرگسالی مواجه هستیم, احساسات سرکوب شده ناشی از این اجتناب علایمی همچون افسردگی, نگرانی یا واکنش افراطی را در ما برمی انگیزند.) هدف مشاوره، یادگیری در مورد عادات و الگوهای احساسی و رفتاری و چگونگی نقش آنها در مشکلات می باشد. در نتیجه می توانیم عادات و رفتارهای جدیدی را یاد بگیریم که به موفقیت بیشتر ما کمک نمایند. 

گرچه عجیب به نظر می رسد که فکر کنیم چیزهایی را که در مورد خود نمی دانیم ولی تجارب نشان می دهد که بسیاری از عادات و الگوهای رفتاری مشکل زای ما چیزهایی هستند که در زندگی خودمان انجام می دهیم ولی آنها آنقدر حالت خودکار پیدا کرده اند که حتی نمی توانیم فکر کنیم که شاید حاصل یادگیری بوده و اختیاری باشند. گروه،شرایطی ویژه برای فهم و یادگیری دربارهٔ خودمان، دیگران و ما در رابطه با دیگران فراهم می کند. در نتیجه ما قادر می شویم در روابط خود با دیگران و نیز در رابطه با خودمان در خارج از گروه کارآمدتر عمل کنیم. گروه درمانی به ما فرصت می دهد تا از مشاهدات کمک کننده و حمایت دیگران جهت فهم و تغییر شیوه های زندگی استفاده کنیم.


● آیا نمی توانم از روشهای (کمکی) فردی استفاده کنم؟

در حالی که مشاوره فردی در مورد مشکلات شدید خاص بسیار مفید است, تجارب نشان می دهد که گروه درمانی حتی در اغلب موارد درباره بسیاری از مشکلات مفیدتر است. در مشاوره گروهی ما این فرصت را پیدا می کنیم که بفهمیم بسیاری از رازهای وحشت زا و جنبه های نفرت انگیز خودمان در واقع تجارب معمول انسانی هستند و این باز شناسی بسیار کمک کننده است. شرم و خجالت بسیاری از مردم را از منافع گروه درمانی محروم می کند. غلبه بر احساسات مربوط به این جنبه از خودمان بخش مهمی از زندگی و موفق تر شدن حیاتمان است. گروه درمانی در این رابطه بسیار سودمند است. 

● اعتماد و حرمت (رازداری) هر چیزی که در گروه گفته می شود به صورت یک راز حفظ می شود.

آنها به خارج از گروه منتقل نمی شوند و حتی در خارج از گروه یا سایر اعضای گروه نیز مطرح نمی شوند. هر عضو گروه موافقت خود را در التزام به این قاعده با امضا کردن (برگه توافق) اعلام میدارد. (اگر می خواهیداز فرصت های مشاوره گروهی برای شناخت خودتان و تغییر جنبه های مشکل زای رفتارتان استفاده کنید با کارشناسان دفاتر مشاوره تماس حاصل نمائید.)


یک نمونه گروه درمانی

روان درمانی گروهی یک نوع درمان کاملا پذیرفته شده روانشناختی است که از تعاملات سازنده بین اعضا و مداخلات یک رهبر آموزش دیده جهت تغییر رفتار غیر انطباقی تفکرات و احساسات افراد مبتلا به نارضایتی استفاده می نماید. طی دهه های گذشته تعداد قابل ملاحظه ای از بیماران روانی توسط گروه درمانی مداوا شده اند گروه درمانی برای بیماران بستری سرپائی و در خیلی دیگر از موقعیت های اجتماعی قابل اجرا می باشد همچنین بربخی اصول رواندرمانی گروهی با موفقیت زیادی در زمینه های اقتصادی آموزشی و به صورت گروههای رویا روی کاربد داشته است. 

بسیاری از مسائل و مطالب عنوان شده در روان درمانی گروهی در زندگی روزانه ما بسادگی اتفاق می افتد تدابیر درمان که مهمترین مسئله مورد بحث در روان درمانی گروهی است تنها به گروه درمانی اختصاص ندارد بلکه در هر گروه عادی کم و بیش وجود دارد بطور عادی ما درزندگی روزمره خود با افراد و گروه های مختلفی ارتباط داریم که این روابط برای سلامتی ما لازم است البته همه روابط زمینه سلامت بخشی ندارند و حتی بعضی از روابط نیز ناسالم و بیماری زا هستند.میگنا دات آی آر، آن دسته از روابط فیمابین افراد که توام با ریا و تزویر و فخر فروشی باشد و همچنین روابط توام با فشار تحقیر روابطی ناسالم و صمیمانه رابطه ای است که از نظر روانشناسی نیازهای روانی انسان را ارضا می کند و هر انسانی با تمام وجود آنرا طلب می کند. روان درمانی گروهی چیزی جز ارائه شناخت و تصحیح رفتار بیمار گونه نیست رفتاری که باعث شده دیگران از فرد فاصله یگیرند واو تنها منزوی گردد شاید یکی ازعلل رشد درمان های روانی در جوامع بزرگ و پیشرفته مسئله تنهائی و بی همدمی افراد باشد بنابراین روان درمانی گروهی زمانی ضرورت پیدا می کند که نیازاجتماعی فرد در ارتباط با دیگران برآورده نشده و یا محیط به گونه ای است که هر چند روابط انسانی به حد کافی وجود دارد ولی روابط موجود غلط و ناسالم می باشد.

دربررسی های کلینیکی به عمل آمده ازمعتادین مشخص شده است که اغلب آنها قبل از اعتیاد دچار بیماری افسردگی بوده و درروابط درون فردی و بین فردی دارای مشکل هستند معتادین معمولا با خانواده خود روابط سالمی ندارند. همچنین با گروه های طبیعی اجتماعی نیز دچار مشکل هستند بنابر این پس از طی دوره سم زدایی و ترک جسمی بایستی شرکت در جلسات گروه درمانی با جدیت دنیال شود تا خلاء روابط ناسالمی که قبلا در گروه های طبیعی داشته است برطرف گردد و روابط بین فردی بتدریج بهبود یابد. ناگفته نماند که بر اثر تعامل ایجاد شده در گروه علاوه بر بهبودی روابط بین فردی روابط درون فردی معتادان نیز دستخوش تحول گردیده و نگرش های فردی نسبت به خود مثبت شده و نهایتا درمان کامل دنبال می شود. 

● گروههای خود یار معتادان گمنام یک منبع یا یک سازمان غیر انتفاعی بین المللی متشکل از معتادان در حال بهبودی است که به شکل محلی و منطقه ای در بیش از ۶۰ کشور جهان مشغول به فعالیت میباشند اعضاء انجمن معتادان گمنام از یکدیگر یاد میگیرند که چگونه بدون مواد مخدر زندگی کنند و به چه طریق از اثراتی که اعتیاد در زندگیشان گذارده است بهبود یابند.

● چه کسانی اعضای معتادان گمنام هستند؟ هر کس که مایل به قطع مصرف ماده مخدر باشد میتواند به عضویت معتادان گمنام در آید عضویت دراین انجمن محدود به مصرف کنندگان هیچ نوع ماده مخدر بخصوصی نیست و هر کس با هر گونه ماده مخدر قانونی و غیر قانونی الکل هم جز مواد مخدر محسوب میشودمیتواند به عضومیت معتادان گمنام در آید.

● جلسات معتادان گمنام زیر بنای گروه و طرز برخورد اصولی واساسی معتادان گمنام با مسئله بهبودی برپایه ارزش درمانی استوار است اعضای این انجمن با در میان گذاشتن تجربیات ونحوه بهبودی خود از اعتیاد فعالانه در جلسات شرکت میکنند جلسات معتادان گمنام حالتی غیر رسمی دارد و در مکانهایی که توسط گروهها اجراره شده اند برگزار میشود. رهبری جلسات وانجام بقیه امور آن را اعضای جلسه بطور نوبتی وم داوطلبانه برعهده میگیرند کلیه مخارج جلسات معتادان گمنام و خدمات دیگر از طریق کمک مالی داوطلبانه اعضا و فروش نشریات تامین میشود هیچ گونه کمک مالی از افراد غیر عضو پذیرفته نمیشود. اکثر جلسات معتادان گمنام بطور مرتب در همان محل و طبق برنامه زمانی همه هفته تشکیل میشود محل این جلسات معمولا از میان مکانها مؤسسات عمومی وعام المنفعه انتخاب میشود جلسات معمولا دو نوعند: جلسات علنی یا باز و جلسات غیر علنی یا بسته حضور در جلسات علنی برای عموم آزاد است جلسات غیر علنی فقط با حضور معتادان برگزار میشوددستور جلسه و موضوع صحبت در هر یک از جلسات با یکدیگر تفاوتهای زیادی دارند در تعدادی از جلسات موضوع خاصی انتخاب میشود و برخی جلسات مخصوص سئوال وجواب هستند ولی هدف جلسات همیشه یکی است و آن بوجودآوردن یک محیط مطمئن و مناسب برای بهبودی فرد میباشد. 

● روش کار معتادان گمنام همیاری و کمک معتادان به یکدیگر بمنظور بهبودی پایه و اساس کار معتادان گمنان است اعضای این انجمن بطورمرتب جهت در میان گذاشتن تجربیات بهبودی خود گرد هم میایند و همچنین اعضای با تجربه تر که به آنها راهنما گفته میشومد شخصا به اعضای جدیدتر کمک میکنند. قدمهای دوازده گانه اصولی ترین برنامه معتادان گمنام هستند و به منزله قلب این انجمن میباشند این قدمهایکسری دستورالعملهای شخصی را جهت بهبودی ارائه میدهد با بکارگیری این دستورالعملها و تماس نزدیک و دائم باسایر اعضا در نتیجه معتادان میآموزندکه چگومنه ا ز مصرف مواد مخدر خودداری کنند و با فراز و نشیبهای زندگی روبرو شوند.



 گروه درمانی

گروه درمانی چیست

مراحل گروه درمانی



  • فرزندان برتر
  • ۰
  • ۰

گروه درمانی

روان درمانی گروهی یا گروهی درمان نوعی روان درمانی است که در آن یک یا چند درمانگر گروه کوچکی از مشتریان را به عنوان یک گروه درمان می کنند. این اصطلاح به طور قانونی می تواند به نوعی از روان درمانگری که در فرمت گروهی، از جمله درمان رفتاری شناختی یا درمان میان فردی، اشاره می کند، اما معمولا برای گروه روان درمانی استفاده می شود که در آن زمینه گروه و فرایند گروه بطور صریح به عنوان مکانیسم تغییر توسط توسعه، بررسی و بررسی روابط بین فردی درون گروه.مفهوم وسیع تر درمان گروهی می تواند شامل هر فرآیند کمک کننده باشد که در یک گروه شامل گروه های حمایتی، گروه های آموزش مهارت (مانند مدیریت خشم، تمرکز ذهنی، آموزش آرام سازی یا آموزش مهارت های اجتماعی) و گروه های آموزش روان شناسی باشد. اختلاف بین گروه های روان شناختی، گروه های فعال، گروه های حمایتی، حل مسئله و گروه های روان شناختی توسط روانپزشک چارلز مونتگومری مورد بحث قرار گرفته است. [1] دیگر فرمهای متداولتر گروه درمان عبارتند از: درمان های غیرکلامی بیانگر مانند درمان هنر، رقص درمانی یا موسیقی درمانی.

گروه درمانی چیست ؟

فرآیندی تکمیلی در جهت درمان اختلالات رفتاری می‌باشد. بسیاری از کودکان پس از پایان یافتن پروسه بازی درمانی کاملا خوب می‌شوند امامشکلاتی در گروه و در ارتباط با همسالان خود دارند که از طریق گروه درمانی این مشکل نیز حل می‌گردد.


ما انسانها در گروههای اجتماعی متفاوتی زندگی می‌کنیم و فعالیت داریم. در این شرایط عجیب نیست که بسیاری از مسائل احساسی و عاطفی آنها از روابط مخدوش شده این گروهها ناشی می‌شود. با آموزش و پی بردن به اهمیت روز افزون روابط اجتماعی و میان فردی در سالهای اخیر بجای توجه به عوامل درون شخصی توجه به عوامل حاکم میان افراد گروههای اجتماعی از اهمیت بیشتری برخوردار شده است. و بر این اساس در محیط بیمارستانهای روانی ، کلینیکها آموزشی و درمانی ، دفاتر مشاوره و روان درمانی و تمامی موسسات آموزشی و فرهنگی به شکل بندیهای گروهی توجه زیادی می‌گردد.

در دنیای امروز انواع شیوه‌های گروه درمانی از جمله متداولترین شیوه‌های روان درمانی هستند. و در مقابل گروه درمانی ، روان درمانی انفرادی قرار دارد.


بنیانگذاران گروه روان درمانی در آمریکا، یوسف H. Pratt، Trigant Burrow و Paul Schilder بودند. همه سه نفر از آنها در نیمه اول قرن بیستم فعال و در ساحل شرقی کار می کردند. در سال 1932 یعقوب L. مورنو کار خود را در رابطه با روان درمانگری گروهی به انجمن روانپزشکی آمریکا ارائه کرد و یک مقاله تکمیلی را در مورد موضوع منتشر کرد. [2] پس از جنگ جهانی دوم، گروه روان درمانی توسط Moreno، Samuel Slavson، Hyman Spotnitz، Irvin Yalom و Lou Ormont توسعه یافت. رویکرد یالوم به گروه درمان بسیار تاثیرگذار است نه تنها در ایالات متحده آمریکا بلکه در سراسر جهان.توسعه اولیه در گروه درمان گروه T یا گروه آموزشی بود (گاهی اوقات نیز به عنوان گروه آموزش حساسیت، گروه آموزش روابط انسانی یا گروه رواج شناخته می شود)، یک نوع روان درمانگری گروهی که در آن شرکت کنندگان (معمولا بین 8 تا 15 نفر) در مورد خودشان (و در مورد فرآیندهای گروه های کوچک به طور کلی) را از طریق تعامل خود با یکدیگر یاد بگیرند. آنها از بازخورد، حل مسئله و بازی نقش استفاده می کنند تا بینش خودشان، دیگران و گروه ها را به دست آورند. این در اواسط دهه 1940 توسط کورت لوین و کارل راجرز و همکارانش به عنوان یک روش یادگیری در مورد رفتار انسان در آزمایشگاه ملی آموزش (همچنین به عنوان موسسه NTL شناخته می شود) که توسط دفتر تحقیقات نیروی دریایی ایجاد شده بود، پیشگام شد. انجمن آموزش ملی در Bethel، Maine، در سال 1947.


گروه درمانی

در گذشته مردم مشکلات روانی را به عنوان بیماری قبول نداشتند بلکه آن را نوعی جن زدگی می دانستند که در اثر بادهای بد و ارواح خبیثه و اجنه به وجود می آیند و فرد مبتلا تا پایان عمر با آن دست به گریبان خواهد بود و راه علاجی وجود ندارد. این بدبینی و باورهای غلط باعث شد مردم تصور کنند این قبیل بیماری ها از کنترل انسان خارج هستند. در آن دوران بیماران روانی را در دارالمجانین ها به غل و زنجیر می کشیدند و جن گیرها و جادوگران به حل این مسائل می پرداختند. 

در قرن ۱۷ تا ۱۸ «پینل» غل و رنجیرها را از دست و پای این بیماران باز کرد، اما مدت ها زمان لازم بود تا بالاخره فروید در اوائل قرن بیستم گفت: این افراد بیمار هستند و بیماری آنها معلول علتی است که علت آن جن و اوراح خبیثه و... نیست. فروید علم روانکاوی را معرفی کرد و گفت می توان بسیاری از بیماری های روانی را درمان کرد. او به گونه ای کاشف ناخودآگاه بود و اساس نخستین روان درمان هایی که در قرن بیستم انجام می شد نیز ناخودآگاه بود. فروید معتقد بود افراد بشر به همه انگیزه های درونی کارهای خود آگاه نیستند.

در ابتدا روان درمانی فقط به صورت انفرادی انجام می شد اما از سال ۱۹۲۰ کم کم شیوه های مختلف گروه درمانی به وجود آمد. اولین گروه درمانی توسط یک پزشک آمریکایی به نام دکتر کلَت انجام شد. او که متخصص درمان مسلولین بود برای عده ای از بیماران خود به صورت گروهی کلاس هایی گذاشت و در مورد بیماری و مسائل بیماری آنها صحبت کرد. دکتر کلَت متوجه شد افرادی که در این گروه ها شرکت کرده اند روند سریع تر و بهتری در درمان دارند. از آن پس کم کم روش های مختلف درمان های گروهی مانند روان آموزش، روان نمایش و... متداول شد، اما مشهورترین روش های گروه درمانی مبتنی بر یافته های روانکاوی بود که بعد از جنگ جهانی دوم در انگلیس و آمریکا مرسوم گردید، این گروه ها اولین بار در ارتش انگلیس توسط بیام تشکیل شد. استفاده منظم از گروه‌ها در روان درمانی پدیده نسبتا تازه‌ای است. هر چند التیام یابی گروهی سابقه‌ای به قدمت تاریخ دارد که نمونه‌های بارز آن را در تعالیم مذهبی می‌توان مشاهده کرد. ژوزف پرات (1974) پزشک اهل بوستون را اغلب پدر گروه درمانی می‌دانند، در آغاز قرن بیستم ژوزف پرات مسأله گردهم آوری بیمارن معلول و آموزش جنبه‌های پزشکی بیماری آنها بطور دسته جمعی را مطرح ساخت. او صرف نظر از کار تعلیم ، فضایی گروهی بوجود آورد تا بیماران در سایه آن در مقام کمک متقابل به یکدیگر برآیند.

چندین سال بعد ، تعدادی از روانپزشکان آمریکایی نقطه نظرهای پرات را در زمینه درمان روانی بکار بردند. از جمله لازل و مارش که از یک شیوه آموزشی به صورت گروهی برای درمان ناخوشیهای دماغی استفاده می‌کردند. این شیوه به زودی منسوخ گردید و جای آنرا روان تحلیلی گران پر کردند. فروید شخصا به کار گروه درمانی نپرداخت، اما مقالاتی که در زمینه روان شناسی گروهی و تحلیل خود منتشر کرد، حاکی از اطلاع او از اهمیت پدیده گروهی بود.

آدلر شخصا از برنامه‌های گروه درمانی در مراکز هدایت کودکان و نیز معتادان به الکل استفاده نمود. جنگ جهانی دوم به گروه درمانی وسعت تازه‌ای بخشید. گروه درمانی برای توده‌های عظیم بیماران روانی که به ارتش بریتانیا فرا خوانده شده بودند، نقش مهم درمانی ایفا نمود. بیمارستان نظامی نورت فیلد بخصوص مرکز مهمی برای ابداع شیوه‌های مختلف گروه درمانی بود. از جمله سایر بانیان گروه درمانی در آمریکا می‌توان به گروهی از روانشناسان اجتماعی به سرپرستی کورت لوین اشاره نمود. 

چه مشکلاتی با استفاده از گروه درمانی می‌توانند درمان شوند؟ 

مشکلات و مسائلی که با استفاده از گروه درمانی قابل هستند گسترش وسیعی دارند، از جمله مشکلات مرتبط به خود انگاره ، نداشتن احساس هویت ، عزت نفس و هدف و مقصود. مشکلات نشانه‌ای شامل اضطراب ، افسردگی روان تنی ، عملکرد ضعیف شغلی ، برخورد غیر مؤثر با فشارهای روانی ، مشکلات عاطفی ، ناتوانی در ابراز اهمیت ، ناتوانی در کنترل احساسات ، پرخاشگری ، روابط اجتماعی نامناسب ، ناراحتی در مجمع ، ناتوانی در اعتماد به دیگران ، وابستگی شدید به دیگران ، ابراز وجود بیش از حد ، ناتوانی در برقراری ارتباط با جنس مخالف ، اعتیاد ، مشکلات زنانشویی مثل اختلافات و مشاجرات همسران و ... ویژگی افرادی که تحت گروه درمانی قرار می‌گیرند بسیار باید از انگیزه لازم برخوردار باشد، میل به تغییر داشته باشد و در راستای رسیدن به این هدف بکوشد. ورود به برنامه گروه درمانی باید داوطلبانه باشد و بیمار به صرف توصیه دوستان و اقوام و مسئولین روان درمانی به این کار وادار نشود. بیمار باید به گروه درمانی معتقد باشد و آنرا یک شیوه درمانی درست و مناسب بداند. معتقد باشد که گروه نیازهای او را برآورده می‌سازد و مفید واقع می‌شود. نظر به اینکه گروه درمانی اصولا فرآیند کلامی است، بیمار باید از مهارتهای کلامی و مفهومی کافی برخوردار باشد. در گروه درمانی برای بیماران شدیدا افسرده ، بیمارن مبتلا به اسکیزوفرنی حاد ، اختلال شخصیتهای پارانوئید ، اختلال شخصیت اسکیزوئید شدید ، اختلال شخصیت جامعه ستیز ، افراد مبتلا به بیمار انگاری و اختلال شخصیت خود شیفته در صورتی که گروه درمانی بلند مدت باشد، نمی‌توانند مفید باشند.


مورنو یک فرم خاص و ساختار یافته ای از گروه درمان شناخته شده به عنوان روان درماتیت را توسعه داد (اگر چه ورود به روان درمانی ادعا می کند که این یک نوع درمان گروهی نیست). یکی دیگر از پیشرفت های اخیر در تئوری و روش روان درمانگری گروهی براساس یکپارچگی تفکر سیستمی، سیستم تمرکز مرکزی مبتنی بر یون آتاذاریان (SCT) است که گروه ها را در درون اصول دینامیک سیستم می بیند. روش او از "زیرگروهی عملکردی"، یک روش سازماندهی ارتباطات گروهی را معرفی می کند، بنابراین کمتر احتمال دارد که به مقابله با اختلافات پاسخ مثبت بدهد. SCT همچنین بر ضرورت تشخیص مراحل توسعه گروهی و دفاعی مربوط به هر فاز تاکید دارد تا بهترین حس و نفوذ در گروه را داشته باشد.


در انگلستان گروه روان درمانی ابتدا به طور مستقل، با پیشگامان S.H. Foulkes و Wilfred Bion با استفاده از گروه درمان به عنوان یک روش برای درمان خستگی مبارزه در جنگ جهانی دوم، توسعه یافت. Foulkes و Bion روانکاوی بودند و روانکاوی را به گروه درمانی متصل کردند با این که شناختن این انتقال می تواند نه تنها بین اعضای گروه و درمانگر بلکه همچنین در میان اعضای گروه رخ دهد. علاوه بر این، مفهوم روانکاوی ناخودآگاه با شناسایی یک ناخودآگاه گروهی گسترش یافت که در آن فرایندهای ناخودآگاه اعضای گروه در قالب فرایندهای نامعقول در جلسات گروهی عمل می کردند. Foulkes مدل شناخته شده به عنوان تجزیه و تحلیل گروه و موسسه تجزیه و تحلیل گروه را توسعه داد، در حالی که بیون در توسعه درمان گروهی در درمانگاه Tavistock تأثیرگذار بود.


مراحل طبیعی در فرآیند گروه درمانی

در آغاز تشکیل گروه ، گروه هنوز کاملا روشن نشده است. به درمانگر وابسته است چرا که درمانگر را بوجود آورده و ادامه فعالیت گروه به نظر اعضاء گروه به درمانگر ارتباط دارد. اعضاء گروه در انتظار راهنمایی و دستور العمل درمانگر هستند. در نظر آنها درمانگر شخصی با معلومات و متخصص است و اعضاء خود را وابسته به درمانگر احساس می‌کنند و نیز تلاش می‌کنند رفتارهای مناسب داشته باشند تا بتوانند در گروه ماندگار شوند، هر چند آگاهی کامل از اهداف گروه ندارند. در مرحله دوم وابستگی تغییر شکل می‌دهد و گروه یاد می‌گیرد که وابسته به درمانگر نباشد و مسئولیت پذیر باشد. 

در مرحله سوم صمیمت بیشتری بین گروه ایجاد می‌شود. احساسات خود را بیان می‌کنند و واکنشهای مناسب در مقابل احساسات دیگران نشان می‌دهند. درمانگر در جلسه درمان حضور دارد، اما تنها اداره کننده جلسه نیست. سعی می‌کند به عنوان یک عضو گروه انسجام جلسه را حفظ کند. و از تکنیکهای مختلف در مورد اعضاء گروه و واکنشهای آنها استفاده کند. ممکن است گروه درمانگر جلسه را با خطاب گروهی آغاز کند و ادامه جلسه را با تشویق و باز خورد به اعضاء تداوم بخشد. هدف مشاوره، یادگیری در مورد عادات و الگوهای احساسی و رفتاری و چگونگی نقش آنها در مشکلات می باشد. در نتیجه می توانیم عادات و رفتارهای جدیدی را یاد بگیریم که به موفقیت بیشتر ما کمک نمایند.

دفاتر مشاوره دانشگاهها, در اغلب مراکز , خدمات مشاوره گروهی نیز ارائه می دهند. هر گروه توسط یک روانشناس یا یک متخصص مشاوره هدایت می شود. بعضی از موضوعات ویژه این گروهها اضطراب امتحان یا اداره استرس می باشد. بعضی از گروههای مشاوره ای حالت عمومی داشته و به شرکت کننندگان کمک می کند تعداد زیادی از مشکلات شخصی, شامل احساس افسردگی, اضطراب افراطی, نگرانی, مشکلات مربوط به احساس ارزشمندی و مشکلات ارتباطی را حل و فصل نمایند.


چه چیزی در یک گروه مشاوره ای رخ می دهد؟ 

عموماً ، گروهها از ۴ الی ۸ نفر که بطور منظم هفته ای یکبار به مدت ۱ تا ۵/۱ ساعت دور هم جمع می شوند, تشکیل می شود. حضور کامل در تمام جلسات از آغاز تا پایان هر جلسه بسیار مهم است. در جلسات گروهی, شرکت کننده ها درباه علائق شان بحث می کنند. در بعضی از گروهها, مشاور ممکن است با هر شرکت کننده بصورت فردی کار کند در حالی که نظر تعداد معدودی از سایر افراد گروه را نیز جویا می شود. در صورتیکه گروههای دیگر عمدتاً بر مشاهدات و مباحث بین شرکت کنندگان و مشاور استوار هستند و مشاور در مواقع لزوم جهت تسهیل کار, مشاوره هایی را ارائه می دهد.


در حالی که مشکلات افراد متفاوت است چگونه گروه می تواند برایم مفید باشد؟

هر فرد موجودی منحصر بفرد است و بنابراین علائق اش نیز منحصر به فرد است. با این همه به عنوان موجودات انسانی ما اشتراکات فراوانی نیز داریم (ما همگی در خانواده ها رشد و تحول را آغاز می کنیم, همه ما به یک شیوه نسبت به ضربه ها واکنش نشان می دهیم, همهٔ ما در اساس از توانایی رشد و تغییر یکسانی بخورداریم)و تجربیات ما نشان می دهد گرچه مشکلاتی که افراد با آنها وارد مشاوره می شوند، می توانند متفاوت باشند اما علل زیربنایی ایجاد کننده این مشکلات در اغلب موارد مشابه هستند. 

عامل اساسی مشکلات ما در زندگی, ریشه در الگوها و عاداتی دارد که در طی رشد یاد گرفته ایم و اکنون در پیشامدهای فعلی زندگی موثر نیستند و یا موجب عقب ماندگی ما می شوند. (به عنوان مثال خانواده ممکن است به ما یاد داده باشد که از نشان دادن اشکال خاصی از بیان عواطف اجتناب کنیم, اما اکنون که با فشارهای طبیعی مربوط به زندگی بزرگسالی مواجه هستیم, احساسات سرکوب شده ناشی از این اجتناب علایمی همچون افسردگی, نگرانی یا واکنش افراطی را در ما برمی انگیزند.) هدف مشاوره، یادگیری در مورد عادات و الگوهای احساسی و رفتاری و چگونگی نقش آنها در مشکلات می باشد. در نتیجه می توانیم عادات و رفتارهای جدیدی را یاد بگیریم که به موفقیت بیشتر ما کمک نمایند. 

گرچه عجیب به نظر می رسد که فکر کنیم چیزهایی را که در مورد خود نمی دانیم ولی تجارب نشان می دهد که بسیاری از عادات و الگوهای رفتاری مشکل زای ما چیزهایی هستند که در زندگی خودمان انجام می دهیم ولی آنها آنقدر حالت خودکار پیدا کرده اند که حتی نمی توانیم فکر کنیم که شاید حاصل یادگیری بوده و اختیاری باشند. گروه،شرایطی ویژه برای فهم و یادگیری دربارهٔ خودمان، دیگران و ما در رابطه با دیگران فراهم می کند. در نتیجه ما قادر می شویم در روابط خود با دیگران و نیز در رابطه با خودمان در خارج از گروه کارآمدتر عمل کنیم. گروه درمانی به ما فرصت می دهد تا از مشاهدات کمک کننده و حمایت دیگران جهت فهم و تغییر شیوه های زندگی استفاده کنیم.


آیا نمی توانم از روشهای (کمکی) فردی استفاده کنم؟

در حالی که مشاوره فردی در مورد مشکلات شدید خاص بسیار مفید است, تجارب نشان می دهد که گروه درمانی حتی در اغلب موارد درباره بسیاری از مشکلات مفیدتر است. در مشاوره گروهی ما این فرصت را پیدا می کنیم که بفهمیم بسیاری از رازهای وحشت زا و جنبه های نفرت انگیز خودمان در واقع تجارب معمول انسانی هستند و این باز شناسی بسیار کمک کننده است. شرم و خجالت بسیاری از مردم را از منافع گروه درمانی محروم می کند. غلبه بر احساسات مربوط به این جنبه از خودمان بخش مهمی از زندگی و موفق تر شدن حیاتمان است. گروه درمانی در این رابطه بسیار سودمند است. 

● اعتماد و حرمت (رازداری) هر چیزی که در گروه گفته می شود به صورت یک راز حفظ می شود.

آنها به خارج از گروه منتقل نمی شوند و حتی در خارج از گروه یا سایر اعضای گروه نیز مطرح نمی شوند. هر عضو گروه موافقت خود را در التزام به این قاعده با امضا کردن (برگه توافق) اعلام میدارد. (اگر می خواهیداز فرصت های مشاوره گروهی برای شناخت خودتان و تغییر جنبه های مشکل زای رفتارتان استفاده کنید با کارشناسان دفاتر مشاوره تماس حاصل نمائید.)


یک نمونه گروه درمانی

روان درمانی گروهی یک نوع درمان کاملا پذیرفته شده روانشناختی است که از تعاملات سازنده بین اعضا و مداخلات یک رهبر آموزش دیده جهت تغییر رفتار غیر انطباقی تفکرات و احساسات افراد مبتلا به نارضایتی استفاده می نماید. طی دهه های گذشته تعداد قابل ملاحظه ای از بیماران روانی توسط گروه درمانی مداوا شده اند گروه درمانی برای بیماران بستری سرپائی و در خیلی دیگر از موقعیت های اجتماعی قابل اجرا می باشد همچنین بربخی اصول رواندرمانی گروهی با موفقیت زیادی در زمینه های اقتصادی آموزشی و به صورت گروههای رویا روی کاربد داشته است. 

بسیاری از مسائل و مطالب عنوان شده در روان درمانی گروهی در زندگی روزانه ما بسادگی اتفاق می افتد تدابیر درمان که مهمترین مسئله مورد بحث در روان درمانی گروهی است تنها به گروه درمانی اختصاص ندارد بلکه در هر گروه عادی کم و بیش وجود دارد بطور عادی ما درزندگی روزمره خود با افراد و گروه های مختلفی ارتباط داریم که این روابط برای سلامتی ما لازم است البته همه روابط زمینه سلامت بخشی ندارند و حتی بعضی از روابط نیز ناسالم و بیماری زا هستند.میگنا دات آی آر، آن دسته از روابط فیمابین افراد که توام با ریا و تزویر و فخر فروشی باشد و همچنین روابط توام با فشار تحقیر روابطی ناسالم و صمیمانه رابطه ای است که از نظر روانشناسی نیازهای روانی انسان را ارضا می کند و هر انسانی با تمام وجود آنرا طلب می کند. روان درمانی گروهی چیزی جز ارائه شناخت و تصحیح رفتار بیمار گونه نیست رفتاری که باعث شده دیگران از فرد فاصله یگیرند واو تنها منزوی گردد شاید یکی ازعلل رشد درمان های روانی در جوامع بزرگ و پیشرفته مسئله تنهائی و بی همدمی افراد باشد بنابراین روان درمانی گروهی زمانی ضرورت پیدا می کند که نیازاجتماعی فرد در ارتباط با دیگران برآورده نشده و یا محیط به گونه ای است که هر چند روابط انسانی به حد کافی وجود دارد ولی روابط موجود غلط و ناسالم می باشد.

دربررسی های کلینیکی به عمل آمده ازمعتادین مشخص شده است که اغلب آنها قبل از اعتیاد دچار بیماری افسردگی بوده و درروابط درون فردی و بین فردی دارای مشکل هستند معتادین معمولا با خانواده خود روابط سالمی ندارند. همچنین با گروه های طبیعی اجتماعی نیز دچار مشکل هستند بنابر این پس از طی دوره سم زدایی و ترک جسمی بایستی شرکت در جلسات گروه درمانی با جدیت دنیال شود تا خلاء روابط ناسالمی که قبلا در گروه های طبیعی داشته است برطرف گردد و روابط بین فردی بتدریج بهبود یابد. ناگفته نماند که بر اثر تعامل ایجاد شده در گروه علاوه بر بهبودی روابط بین فردی روابط درون فردی معتادان نیز دستخوش تحول گردیده و نگرش های فردی نسبت به خود مثبت شده و نهایتا درمان کامل دنبال می شود. 

● گروههای خود یار معتادان گمنام یک منبع یا یک سازمان غیر انتفاعی بین المللی متشکل از معتادان در حال بهبودی است که به شکل محلی و منطقه ای در بیش از ۶۰ کشور جهان مشغول به فعالیت میباشند اعضاء انجمن معتادان گمنام از یکدیگر یاد میگیرند که چگونه بدون مواد مخدر زندگی کنند و به چه طریق از اثراتی که اعتیاد در زندگیشان گذارده است بهبود یابند.

● چه کسانی اعضای معتادان گمنام هستند؟ هر کس که مایل به قطع مصرف ماده مخدر باشد میتواند به عضویت معتادان گمنام در آید عضویت دراین انجمن محدود به مصرف کنندگان هیچ نوع ماده مخدر بخصوصی نیست و هر کس با هر گونه ماده مخدر قانونی و غیر قانونی الکل هم جز مواد مخدر محسوب میشودمیتواند به عضومیت معتادان گمنام در آید.

● جلسات معتادان گمنام زیر بنای گروه و طرز برخورد اصولی واساسی معتادان گمنام با مسئله بهبودی برپایه ارزش درمانی استوار است اعضای این انجمن با در میان گذاشتن تجربیات ونحوه بهبودی خود از اعتیاد فعالانه در جلسات شرکت میکنند جلسات معتادان گمنام حالتی غیر رسمی دارد و در مکانهایی که توسط گروهها اجراره شده اند برگزار میشود. رهبری جلسات وانجام بقیه امور آن را اعضای جلسه بطور نوبتی وم داوطلبانه برعهده میگیرند کلیه مخارج جلسات معتادان گمنام و خدمات دیگر از طریق کمک مالی داوطلبانه اعضا و فروش نشریات تامین میشود هیچ گونه کمک مالی از افراد غیر عضو پذیرفته نمیشود. اکثر جلسات معتادان گمنام بطور مرتب در همان محل و طبق برنامه زمانی همه هفته تشکیل میشود محل این جلسات معمولا از میان مکانها مؤسسات عمومی وعام المنفعه انتخاب میشود جلسات معمولا دو نوعند: جلسات علنی یا باز و جلسات غیر علنی یا بسته حضور در جلسات علنی برای عموم آزاد است جلسات غیر علنی فقط با حضور معتادان برگزار میشوددستور جلسه و موضوع صحبت در هر یک از جلسات با یکدیگر تفاوتهای زیادی دارند در تعدادی از جلسات موضوع خاصی انتخاب میشود و برخی جلسات مخصوص سئوال وجواب هستند ولی هدف جلسات همیشه یکی است و آن بوجودآوردن یک محیط مطمئن و مناسب برای بهبودی فرد میباشد. 

● روش کار معتادان گمنام همیاری و کمک معتادان به یکدیگر بمنظور بهبودی پایه و اساس کار معتادان گمنان است اعضای این انجمن بطورمرتب جهت در میان گذاشتن تجربیات بهبودی خود گرد هم میایند و همچنین اعضای با تجربه تر که به آنها راهنما گفته میشومد شخصا به اعضای جدیدتر کمک میکنند. قدمهای دوازده گانه اصولی ترین برنامه معتادان گمنام هستند و به منزله قلب این انجمن میباشند این قدمهایکسری دستورالعملهای شخصی را جهت بهبودی ارائه میدهد با بکارگیری این دستورالعملها و تماس نزدیک و دائم باسایر اعضا در نتیجه معتادان میآموزندکه چگومنه ا ز مصرف مواد مخدر خودداری کنند و با فراز و نشیبهای زندگی روبرو شوند.


درمانی گروهی

گروه  درمانی برای کودکان

مراحل گروه درمانی


  • فرزندان برتر
  • ۰
  • ۰

اختلال بیان

علل اختلال گفتاری چیست؟

طبقه بندی گفتار به حالت عادی و ناسازگار مشکل تر از آن است که ابتدا به نظر می رسد. با طبقه بندی دقیق، تنها 5٪ تا 10٪ از جمعیت به طور عادی به گفتار (با توجه به تمام پارامترها) و صدای سالم است؛ همه دیگران از یک اختلال یا دیگر رنج می برند.

در تعیین میزان و نوع اختلال گفتاری و درمان مناسب یا درمان، سه سطح مختلف طبقه بندی وجود دارد: [2]


به نظر می رسد بیمار می تواند تولید کند

Phonemic - می تواند به راحتی تولید شود؛ به طور معناداری و سازنده استفاده می شود

فونتیک - تولید تنها بر اساس درخواست؛ به طور مداوم، معنادار یا سازنده استفاده نمی شود؛ در گفتار متصل استفاده نمی شود

تحریک برای تلفن های موبایل

به راحتی تحریک می شود

تحریک کردن پس از تظاهرات و پروب کردن (به عنوان مثال با یک depressor زبان)

صدا را نمی توان تولید کرد

نمی تواند به صورت داوطلبانه تولید شود

هیچ تولیدی تاکنون مشاهده نشده است


به ناتوانایی های کودک یا نوجوان در کسب مهارت های مورد انتظار در خواندن و نوشتن، تکلم ، کاربرد شنوایی ، استدلال ریاضیات در مقایسه با سایر کودکان همسن و با توانایی هوشی مشابه اطلاق می شود .


اختلالات یادگیری سه دسته است :

1- اختلال در خواندن 2- اختلال در ریاضیات 3- اختلال در بیان نوشتاری


اختلال خواندن :

پیشرفت در خواندن پایین تر از حد مورد انتظار با توجه به سن کودک آموزش و هوش او تعریف شده است به گونه ای که در موقعیت تحصیلی یا فعالیت روزمره که مستلزم خواندن است ایجاد تداخل می کند . این اختلال با نقص توانایی برای شناخت واژه ها ، خواندن کند و نادرست ، فهم ضعیف در غیاب هوش پایین یا نقص حس قابل ملاحظه مشخص است . کودکان مبتلا به این اختلال موقع خواندن اشتباهات متعدد مرتکب می شوند . این اشباهات با حذف ، افزودن و . . . مشخص است . در تفکیک حروف از نظر شکل و اندازه دچار اشکال هستند . گاهی حروفی را که باید خوانده شوند پس و پیش می خوانند .


اختلال در ریاضیات :

پیشرفت در ریاضی پایین تر از حد مورد انتظار با توجه به سن کودک ، آموزش و هوش او تعریف شده است . کودکان مبتلا در یادگیری و یادآوری ارقام دچار اشکال هستند . واقعیت بنیادی در مورد رقم ها را نمی توانند به خاطر بسپارند . در محاسبه کند و فاقد دقت هستند . پیشرفت ضعیف در 4 گروه مهارت شناسایی شده : 1- مهارت های زبانی (فهمیدن ، نام بردن ، اصطلاحات ریاضی ، فهمیدن و نام بردن عمل ها و مفاهیم ریاضی )


2- مهارت های ادراکی : شناختن و خواندن رفتار های عددی یا نشانه های حساس و گروه بندی ارقام

3- مهارت های ریاضی : رعایت مراحل ریاضی ، شمارش اشیا ، یادگیری جدولضرب.

4- مهارت های مربوط به توجه : کپی کردن درست ارقام ، به خاطر سپردن ارقام و . .

ویژگی های کلی عبارتند از اشکال در اجزا مختلف ریاضیات نظیر یادگیری اسم اعداد به خاطر آوردن نشانه های جمع و تفریق ، یادآوری جدول ضرب ، تبدیل مسائل واژه ای به جای انجام محاسبه با سرعت مورد انتظار .


اختلال بیان نوشتاری :

پیشرفت پایین تر از حدمورد انتظار با توجه به سن و آموزش ناتوانی در نوشتن مشتمل است بر هجی کردن ضعیف ، اشتباه در دستور (نقطه گذاری ) ، دست خط بد . کودکان مبتلا ، در هجی کردن کلمات و بیان افکار خود طبق قوانین دستوری اشکال دارند در پاراگراف بندی ضعف دارند . علیرغم یادآوری های مکرر فراموش می کنند که پایان جمله نقطه بگذارند .


اختلال بیان 

اختلال گفتاری

اختلال گفتاری درکودکان

  • فرزندان برتر