تعریف: فعالیت های درمانی
فعالیت های درمانی، وظایفی هستند که از فعالیت های روزمره که به عنوان یک درمان برای بهبود قدرت و دامنه حرکت استفاده می شود، کاربردی و پویا هستند. فعالیت های درمانی مانند این شامل وظایف کارکردی و ساده است که مستقیما فعالیت واقعی زندگی را تقلید می کند. یک نمونه از فعالیت های درمانی می تواند یک جسم وزن را بلند کند و آن را در قفسه بالا قرار دهد، که عمدتا برای تقویت حرکات سر و صورت است.فعالیت های درمانی شامل طیف گسترده ای از وظایف کاربردی مانند خم شدن، بلند کردن، گرفتن، هل دادن، کشیدن، پریدن، چرت زدن و غیره. فعالیت های دیگری مانند پخت و پز، باغبانی، نقاشی، نقاشی، آواز خواندن، گوش دادن به موسیقی از انتخاب شخص، پخش نوار ویدئویی قدیمی از اعضای خانواده نزدیک، ورزش پیادهروی و سبک نیز تحت فعالیت های درمانی قرار دارد.درمان های درمانی متفاوت از فعالیت های درمانی است. تمرینات درمانی عموما یک کار کاربردی نیست، بلکه تمرینات خاص هستند. در همان مثال اگر بیمار خواسته شود به جای قرار دادن شی در قفسه بالا برای تقویت شانه خود فشار دهید، آن را به عنوان تمرین درمانی نامگذاری کنید.فعالیت های درمانی از بسیاری جهات مفید است. آنها برای بسیاری از اختلالات روانی و جسمی جزئی درمان می شوند و همچنین به بهبود مهارت های خاصی از یک فرد کمک می کنند. در فرهنگ کاری کنونی که مردم در کار ذهنی بیشتر از کار فیزیکی مشارکت می کنند، موارد زیادی از اختلالات عاطفی مثل استرس، افسردگی، دو قطبی و غیره وجود دارد. بنابراین نیازهای زیادی برای فعالیت های درمانی وجود دارد. بهتر است برای شرکت ها این فعالیت ها را در برنامه کاری به کار گیرند و به کارکنان از کاهش سطح استرس کمک بخواهند و به نوبه خود بهبود بهره وری را افزایش دهند.
بازی درمانی
بازی درمانی عبارت از کاربرد هدفمند بازیها در درمان است و از آنجا که بازی زبان کودک است از این طریق می توان بسیاری از مشکلات کودک را حل کرد. به دلیل اینکه این نوع درمان در فضایی پر از شادی و ارتباط انجام میشود، کودک از تمام جنبههای جلسه درمانی نهایت لذت را میبرد و اینجا بازی درمانگر است که میداند بازیها را با چه هدف و منظوری به کار ببرد.
بازی درمانی چیست؟
بازی درمانی عبارت از کاربرد هدفمند بازیها در درمان است و از آنجا که بازی زبان کودک است از این طریق می توان بسیاری از مشکلات کودک را حل کرد. به دلیل اینکه این نوع درمان در فضایی پر از شادی و ارتباط انجام میشود، کودک از تمام جنبههای جلسه درمانی نهایت لذت را میبرد و اینجا بازی درمانگر است که میداند بازیها را با چه هدف و منظوری به کار ببرد.
بازی یکی از مهمترین عوامل هماهنگی رشد کودک از لحاظ جسمی، احساسی و ذهنی است که ازین طریق درمییابد سهیم شدن و یا سهیم کردن دیگران در بازی برای مورد قبول قرار گرفتن و پذیرش لازم است که بر یادگیری، خودکنترلی، مسئولیت، ابراز احساسات، احترام گذاشتن، پذیرش خود و دیگران، بهبود مهارتهای اجتماعی، عزت نفس، کاهش افسردگی و اضطراب موثر است [1].
بازی افکار درونی کودک را با دنیای خارجی او ارتباط میدهد و باعث میشود که کودکان بتوانند اشیای خارجی را تحت کنترل خود در آورند. بازی به کودک اجازه میدهد تا تجربیات، افکار، احساسات و تمایلاتی را که برای او تهدید کننده هستند، نشان دهد (وتینگتون و همکاران 2008) [2].
بازی درمانی با رویکردی سازنده که مبتنی بر درمان است فرآیندهای یادگیری و ارتباط سازگارانه و بهنجار کودکان را پایهریزی میکند. در بازی درمانی به کودک فرصت داده میشود تا احساسات آزار دهنده و مشکلات درونی خود را از طریق بازی بروز دهد و آنها را به نمایش در آورد (آکسلاین 1994) [3].
] 1[ Baggerly,J., Parker, M.(2005). Child-centered group play therapy with African American boys of the elementary school level. Journal of Counseling & Development, 83,387-396.
] 2[ Wethinton, H. R., Hahn, R. A., Fugua-Whiteley, D. S., pe,T. A., Crosloy, A. E., Johnnson, R. L., Liberman, A. M., Mosci chi, E., Pri ce, L. N., Tuma, F. K., Halra, G., Chatto., Padhyay, S. K. (2008). The effectiveness of interventions to reduce psychology harm form traumatic events among child and adolescents. American Journal of Preventive Medicine, 53(3), 287-373.
[3] ام آکسلاین، تاثیر بازی درمانی بر کودکان، دانشگاه ویرجینیا، ترجمه احمد حجاریان، 1994
- ۹۷/۱۲/۲۷