چه نوع درمان هایی از روانشناسان کودک استفاده می کنند؟
یک روانپزشک کودک اغلب از انواع روش درمان استفاده می کند، که بسیاری از آنها مشابه روش های درمان با بزرگسالان هستند. به عنوان مثال، درمان مانند درمان رفتاری شناختی اغلب یک فرم محبوب برای درمان است. این نوع درمان اغلب شامل کمک به یک کودک یادگیری برای حل مشکلات خود را به شیوه ای سالم و مولد است.با این حال - فرزندان فرزندان - معمولا نیازهای مختلفی نسبت به بزرگسالان دارند و روش های درمان روانشناسان کودک باید با این نیازها سازگار باشد. به عنوان مثال، ممکن است کودکان به راحتی بی حوصله شوند، و گزینه های درمان سنتی را تا حدودی دشوار می کنند. برای غلبه بر این مانع، یک روانشناس کودک باید هر زمان که ممکن است سرگرم کننده و سرگرم کننده باشد، تعامل داشته باشد. بسیاری از روانشناسان کودک، فعالیت های سرگرم کننده برای جوانان خود را ارائه می دهند، مانند کتاب های رنگی و اسباب بازی ها. بسیاری از این فعالیت ها در طی بازی درمانی استفاده می شود.
کجا روانشناسان کودک کار می کنند؟
تقاضای زیادی برای روانشناسان مجاز کودک وجود دارد، و این متخصصان اغلب مشکلات استخدامی پیدا می کنند.
بسیاری از سازمان هایی که به طور منظم با کودکان مشغول به کار هستند، معمولا روان شناسان کودک را استخدام می کنند. این می تواند شامل مدارس، یتیم خانه ها و دفاتر رفاه کودکان باشد. سازمان های بهداشتی گرا نیز ممکن است روانشناسان کودک را استخدام کنند. این می تواند شامل بیمارستان ها و کلینیک های بهداشت روان باشد.
علاوه بر کار برای دیگران، فردی که علاقه مند به یک حرفه روانشناسی کودک نیز می باشد، معمولا می تواند اقدام خود را باز کند، که به او اجازه می دهد زمان بیشتری برای تمرکز بر روی هر بیمار داشته باشد.
بازی درمانی عبارت از کاربرد هدفمند بازیها در درمان است و از آنجا که بازی زبان کودک است از این طریق می توان بسیاری از مشکلات کودک را حل کرد. به دلیل اینکه این نوع درمان در فضایی پر از شادی و ارتباط انجام میشود، کودک از تمام جنبههای جلسه درمانی نهایت لذت را میبرد و اینجا بازی درمانگر است که میداند بازیها را با چه هدف و منظوری به کار ببرد.
بازی درمانی چیست؟
بازی درمانی عبارت از کاربرد هدفمند بازیها در درمان است و از آنجا که بازی زبان کودک است از این طریق می توان بسیاری از مشکلات کودک را حل کرد. به دلیل اینکه این نوع درمان در فضایی پر از شادی و ارتباط انجام میشود، کودک از تمام جنبههای جلسه درمانی نهایت لذت را میبرد و اینجا بازی درمانگر است که میداند بازیها را با چه هدف و منظوری به کار ببرد.
بازی یکی از مهمترین عوامل هماهنگی رشد کودک از لحاظ جسمی، احساسی و ذهنی است که ازین طریق درمییابد سهیم شدن و یا سهیم کردن دیگران در بازی برای مورد قبول قرار گرفتن و پذیرش لازم است که بر یادگیری، خودکنترلی، مسئولیت، ابراز احساسات، احترام گذاشتن، پذیرش خود و دیگران، بهبود مهارتهای اجتماعی، عزت نفس، کاهش افسردگی و اضطراب موثر است [1].
بازی افکار درونی کودک را با دنیای خارجی او ارتباط میدهد و باعث میشود که کودکان بتوانند اشیای خارجی را تحت کنترل خود در آورند. بازی به کودک اجازه میدهد تا تجربیات، افکار، احساسات و تمایلاتی را که برای او تهدید کننده هستند، نشان دهد (وتینگتون و همکاران 2008) [2].
بازی درمانی با رویکردی سازنده که مبتنی بر درمان است فرآیندهای یادگیری و ارتباط سازگارانه و بهنجار کودکان را پایهریزی میکند. در بازی درمانی به کودک فرصت داده میشود تا احساسات آزار دهنده و مشکلات درونی خود را از طریق بازی بروز دهد و آنها را به نمایش در آورد (آکسلاین 1994) [3].
] 1[ Baggerly,J., Parker, M.(2005). Child-centered group play therapy with African American boys of the elementary school level. Journal of Counseling & Development, 83,387-396.
] 2[ Wethinton, H. R., Hahn, R. A., Fugua-Whiteley, D. S., pe,T. A., Crosloy, A. E., Johnnson, R. L., Liberman, A. M., Mosci chi, E., Pri ce, L. N., Tuma, F. K., Halra, G., Chatto., Padhyay, S. K. (2008). The effectiveness of interventions to reduce psychology harm form traumatic events among child and adolescents. American Journal of Preventive Medicine, 53(3), 287-373.
[3] ام آکسلاین، تاثیر بازی درمانی بر کودکان، دانشگاه ویرجینیا، ترجمه احمد حجاریان، 1994
- ۹۷/۱۲/۱۱