داستانها براساس یادگیری تجربی مبتنی هستند، اما یادگیری از یک تجربه به صورت خودکار نیست. اغلب یک فرد باید تلاش کند تا قبل از تحقق ارزش آن داستان این تجربه را بگوید. در این مورد، نه تنها شنوایی که یاد میگیرد، بلکه سخنران است که از تجربیات و پسزمینههای منحصر به فردش آگاهی دارد. [23] این فرایند قصه گویی توانمند سازی است به این دلیل که قاضی به طور موثری ایده ها را منتقل می کند و با تمرین می تواند پتانسیل موفقیت انسان را نشان دهد. داستان گویی به دانش موجود موجود متصل می شود و پل ها را از نظر فرهنگی و انگیزشی به سمت یک راه حل ایجاد می کند.داستانها ابزارهای آموزشی موثر هستند زیرا شنوندگان درگیر می شوند و بنابراین به یاد داشته باشید. داستان گویی می تواند به عنوان پایه ای برای یادگیری و تدریس دیده شود. در حالی که داستان نویسان مشغول به کار هستند، آنها قادر به تصور دیدگاه های جدید، دعوت از یک تجربه تغییر و تحریک این شامل اجازه دادن به فرد در فعالانه در داستان می شود، همچنین مشاهده، گوش دادن و مشارکت با حداقل راهنمایی. [25] گوش دادن به داستان نویسی می تواند ارتباطات شخصی پایدار برقرار کند، حل مسائل حل خلاقانه را ترغیب کند و درک درستی از جاه طلبی های آینده را تقویت کند. [26] شنونده می تواند دانش را فعال کند و امکانات جدیدی را تصور کند.با هم یک قصه گوینده و شنونده می تواند بهترین شیوه ها را جستجو کند و راه حل های جدیدی بسازد. از آنجا که داستانها اغلب دارای لایه های مختلفی از معانی هستند، شنوندگان باید از نزدیک به گوش دادن به شناسایی دانش زمینه ای در داستان. داستان گویی به عنوان یک ابزار برای یادگیری کودکان اهمیت احترام از طریق تمرین گوش دادن استفاده می شود. [27] همچنین با اتصال کودکان به محیط خود، از طریق موضوع داستان ها، و با استفاده از اظهارات تکراری که باعث بهبود یادگیری آنها برای یادگیری صلاحیت می شود، بیشتر خودمختاری را به آنها می دهد. [28] همچنین برای آموزش دادن به بچه ها برای احترام به تمام زندگی، ارزش همبستگی و همیشه برای غلبه بر ناتوانی کار می کند. برای تدریس این سبک یادگیری زبانشناسی مورد استفاده قرار میگیرد، شامل شنوندگان از طریق موسیقی، تفسیر رویایی یا رقص است
قصه درمانی
قصه‌ها الکوهای طبیعی از فکر کردن هستند که پیش از آغاز تحصیل از راه افسانه‌ها قصه‌های کودکانه و تاریخچه خانوادگی فرا گرفته می‌شوند. به گونه‌ای که برخی پژوهشگران ادعا کنند دانش امروزی ما از قصه‌ها می‌آیند. این روش یکی از بهترین شیوه‌ها در مشاوره با کودکان است به طوری که آنها می‌توانند با احساسات و افکار و رفتارهای تقابل کنند که هنوز نمی‌توانند با مشاور به طور مستقیم درباره آنها صحبت کنند. این روش را به همراه بازی درمانی توصیه می‌نمایند تا به عنوان بستر مناسب به بیان و راهنمایی و اصلاح تجربه‌ها کمک کند. کودکان دارای نیازهای ویژه به دلیل محدودیت‌هایی که در کارکردهای شناختی هیجانی انگیزشی و رفتاری دارند. نمی‌توانند به طور به طور موثر از آموزش‌ها با روش‌های درمانی مستقیم بهره گیرند. از این رو بکارگیری فنون غیرمستقیم مانند قصه‌گویی و قصه‌درمانی می‌توانند به گونه‌ای اثربخش و شفابخش کاستی‌های آنها را بهبود و ترمیم نماید. قصه‌گویی برای چه کودکانی مناسب است؟
1- کودکانی که عزت نفس پایین دارند.
2- کودکانی که کم‌رو خجالتی هستند.
3- کودکانی که خشم خود را نمی‌توانند کنترل کنند.
4- کودکانی که دچار ترس و اضطراب هستند.
5- کمک به هویت‌یابی
6- کودکان بیش‌فعال برای جلوگیری از رفتارهای تکانشی.
قصه درمانی روشی غیر مستقیم برای انتقال پیامهای مهم در مورد نحوه یادگیری رفتار سازگارانه در یک زمینه اجتماعی است ابزار آموزشی و خلاقی است که از طریق آن می توان مهارتهای مختلفی مانند مهارتهای اجتماعی ، حل مسأله و مهارت خودآگاهی را به کودکان یاد داد .
گوش کردن به یک قصه یک عنصر پویاست که کودکان درعین حال که لذت می برند اجازه می یابند که خود را در موقعیت های مختلف تصور کنند قصه ها ابزارهای آموزشی هستند ، کودک از طریق تجسم شخصیت وتجربه کردن رویدادها، یک قصه را به صورت شخصی تفسیر می کند که می تواند مایه نشاط وشادابی و وسیله تأمین بهداشت روانی و درمان ناراحتی ها می باشد .
قصه گویی فعالیتی اشتراکی است که آگاهی و لذت درونی را افزایش می دهد به کودک اتکا به نفس می دهد و باعث تقویت قوه حافظه کودک می شود.
- ۹۷/۱۲/۰۸