داستان گویی ابزاری برای به اشتراک گذاری و تفسیر تجربیات است. پیتر ل. برگر می گوید زندگی انسان ریشه در روایت دارد، انسان ها زندگی خود را شکل می دهند و جهانشان را در خانه ها از نظر این زمینه ها و خاطرات شکل می دهند. داستان ها جهانی هستند که می توانند فرهنگ، زبان و اختلافات مربوط به سن را از بین ببرندداستان گویی می تواند برای همه سنین سازگار باشد، از این رو مفهوم جدایی از سن را حذف می کند. [17] داستان گویی می تواند به عنوان یک روش برای آموزش اخلاق، ارزش ها و هنجارها و تفاوت های فرهنگی مورد استفاده قرار گیرد. [18] یادگیری موثرتر است زمانی که در محیط های اجتماعی اتفاق می افتد که نشانه های معتبر اجتماعی درباره نحوه استفاده از دانش را ارائه می دهند. [19] داستان ها به عنوان یک ابزار برای انتقال دانش در یک زمینه اجتماعی عمل می کنند. بنابراین، هر داستان دارای 3 بخش است.اول، راه اندازی (جهان قهرمان قبل از ماجراجویی شروع می شود). دوم، تقابل (جهان قهرمان دچار سردرگمی شده). سوم، قطعنامه (قهرمان تبه کار را تسخیر می کند، اما برای قهرمان برای زنده ماندن کافی نیست. قهرمان یا جهان باید تبدیل شود). هر داستان را می توان در چنین قالب بندی طراحی کرد.دانش بشری مبتنی بر داستان است و مغز انسان شامل دستگاه های شناختی است که لازم است برای درک، به یاد آوردن و گفتن داستان ها [20] انسانها گیاهان داستان گویی هستند که هر دو به صورت فردی و اجتماعی زندگی می کنند. [21] داستانها، ذهن انسان را به عنوان انسان در ساختار روایت می بینند و اغلب به حقایق در شکل داستان می پردازند.حقایق را می توان به عنوان نسخه های کوچکتر از یک داستان بزرگ در نظر گرفت، در نتیجه داستان داستان می تواند تفکر تحلیلی را تکمیل کند. از آنجایی که داستان نویسی نیاز به شنوایی و شنوایی دارد، می تواند یاد بگیرد که نمایشی ذهنی یک داستان را سازماندهی کند، ساختار زبان را تشخیص دهد و افکار خود را بیان کند
قصه درمانی
قصه‌ها الکوهای طبیعی از فکر کردن هستند که پیش از آغاز تحصیل از راه افسانه‌ها قصه‌های کودکانه و تاریخچه خانوادگی فرا گرفته می‌شوند. به گونه‌ای که برخی پژوهشگران ادعا کنند دانش امروزی ما از قصه‌ها می‌آیند. این روش یکی از بهترین شیوه‌ها در مشاوره با کودکان است به طوری که آنها می‌توانند با احساسات و افکار و رفتارهای تقابل کنند که هنوز نمی‌توانند با مشاور به طور مستقیم درباره آنها صحبت کنند. این روش را به همراه بازی درمانی توصیه می‌نمایند تا به عنوان بستر مناسب به بیان و راهنمایی و اصلاح تجربه‌ها کمک کند. کودکان دارای نیازهای ویژه به دلیل محدودیت‌هایی که در کارکردهای شناختی هیجانی انگیزشی و رفتاری دارند. نمی‌توانند به طور به طور موثر از آموزش‌ها با روش‌های درمانی مستقیم بهره گیرند. از این رو بکارگیری فنون غیرمستقیم مانند قصه‌گویی و قصه‌درمانی می‌توانند به گونه‌ای اثربخش و شفابخش کاستی‌های آنها را بهبود و ترمیم نماید. قصه‌گویی برای چه کودکانی مناسب است؟
1- کودکانی که عزت نفس پایین دارند.
2- کودکانی که کم‌رو خجالتی هستند.
3- کودکانی که خشم خود را نمی‌توانند کنترل کنند.
4- کودکانی که دچار ترس و اضطراب هستند.
5- کمک به هویت‌یابی
6- کودکان بیش‌فعال برای جلوگیری از رفتارهای تکانشی.
قصه درمانی روشی غیر مستقیم برای انتقال پیامهای مهم در مورد نحوه یادگیری رفتار سازگارانه در یک زمینه اجتماعی است ابزار آموزشی و خلاقی است که از طریق آن می توان مهارتهای مختلفی مانند مهارتهای اجتماعی ، حل مسأله و مهارت خودآگاهی را به کودکان یاد داد .
گوش کردن به یک قصه یک عنصر پویاست که کودکان درعین حال که لذت می برند اجازه می یابند که خود را در موقعیت های مختلف تصور کنند قصه ها ابزارهای آموزشی هستند ، کودک از طریق تجسم شخصیت وتجربه کردن رویدادها، یک قصه را به صورت شخصی تفسیر می کند که می تواند مایه نشاط وشادابی و وسیله تأمین بهداشت روانی و درمان ناراحتی ها می باشد .
قصه گویی فعالیتی اشتراکی است که آگاهی و لذت درونی را افزایش می دهد به کودک اتکا به نفس می دهد و باعث تقویت قوه حافظه کودک می شود.
- ۹۷/۱۲/۰۸