فولکلوریست ها گاهایی را به دو دسته اصلی تقسیم می کنند: Märchen and Sagen. [16] این اصطلاحات آلمانی هستند که معادل آن دقیق انگلیسی نیست، با این حال ما تقریبی داریم:Märchen، به صورت آزاد به عنوان "افسانه ها" (به انگلیسی: "داستان های پری") ترجمه می شود (در داستان های کوتاه)، در نوعی "جهان یک بار به یکباره" از هیچ جا به ویژه در یک زمان نامعلومی در گذشته اتفاق می افتدآنها به وضوح قصد ندارند به عنوان درست درک شوند. داستان ها پر از حوادث به وضوح مشخص شده است، و توسط شخصیت های نسبتا صاف با زندگی کم و یا هیچ زندگی نمی زندگی. وقتی فراطبیعی اتفاق می افتد، آن را از لحاظ فیزیکی، بدون تعجب ارائه می دهد. در واقع، به طور کلی، تاثیر بسیار کمی دارد. رویدادهای خونریزی ممکن است اتفاق بیفتد، اما با درخواست کمی برای پاسخ احساسی از شنونده.Sagen، که به بهترین وجه به عنوان "افسانه ها" ترجمه می شود، عملا اتفاق افتاده است، اغلب در یک زمان و مکان خاص، و آنها از این واقعیت قدرت زیادی می گیرند. هنگامی که فراطبیعی نفوذ می کند (همانطور که اغلب آن)، این امر به نحوی احساسی انجام می شود. داستان های جهش شبح و عاشقان به این دسته تعلق دارند، همانطور که بسیاری از داستان های UFO و داستان های موجودات و رویدادهای فراطبیعی یکی دیگر از معیارهای مهم زندگی در زندگی انسان، عادت و سواد والتر جی. اونگ است: فن آوری کردن کلمه (1982). انگ ویژگی های متمایز سنت های شفاهی را بررسی می کند، چگونه فرهنگ های دهان و ادبی تعامل می کنند و شرایط یکدیگر را می دهند و چگونه آنها در نهایت بر معرفت شناسی انسانی تأثیر می گذارد.
قصه درمانی
قصه‌ها الکوهای طبیعی از فکر کردن هستند که پیش از آغاز تحصیل از راه افسانه‌ها قصه‌های کودکانه و تاریخچه خانوادگی فرا گرفته می‌شوند. به گونه‌ای که برخی پژوهشگران ادعا کنند دانش امروزی ما از قصه‌ها می‌آیند. این روش یکی از بهترین شیوه‌ها در مشاوره با کودکان است به طوری که آنها می‌توانند با احساسات و افکار و رفتارهای تقابل کنند که هنوز نمی‌توانند با مشاور به طور مستقیم درباره آنها صحبت کنند. این روش را به همراه بازی درمانی توصیه می‌نمایند تا به عنوان بستر مناسب به بیان و راهنمایی و اصلاح تجربه‌ها کمک کند. کودکان دارای نیازهای ویژه به دلیل محدودیت‌هایی که در کارکردهای شناختی هیجانی انگیزشی و رفتاری دارند. نمی‌توانند به طور به طور موثر از آموزش‌ها با روش‌های درمانی مستقیم بهره گیرند. از این رو بکارگیری فنون غیرمستقیم مانند قصه‌گویی و قصه‌درمانی می‌توانند به گونه‌ای اثربخش و شفابخش کاستی‌های آنها را بهبود و ترمیم نماید. قصه‌گویی برای چه کودکانی مناسب است؟
1- کودکانی که عزت نفس پایین دارند.
2- کودکانی که کم‌رو خجالتی هستند.
3- کودکانی که خشم خود را نمی‌توانند کنترل کنند.
4- کودکانی که دچار ترس و اضطراب هستند.
5- کمک به هویت‌یابی
6- کودکان بیش‌فعال برای جلوگیری از رفتارهای تکانشی.
قصه درمانی روشی غیر مستقیم برای انتقال پیامهای مهم در مورد نحوه یادگیری رفتار سازگارانه در یک زمینه اجتماعی است ابزار آموزشی و خلاقی است که از طریق آن می توان مهارتهای مختلفی مانند مهارتهای اجتماعی ، حل مسأله و مهارت خودآگاهی را به کودکان یاد داد .
گوش کردن به یک قصه یک عنصر پویاست که کودکان درعین حال که لذت می برند اجازه می یابند که خود را در موقعیت های مختلف تصور کنند قصه ها ابزارهای آموزشی هستند ، کودک از طریق تجسم شخصیت وتجربه کردن رویدادها، یک قصه را به صورت شخصی تفسیر می کند که می تواند مایه نشاط وشادابی و وسیله تأمین بهداشت روانی و درمان ناراحتی ها می باشد .
قصه گویی فعالیتی اشتراکی است که آگاهی و لذت درونی را افزایش می دهد به کودک اتکا به نفس می دهد و باعث تقویت قوه حافظه کودک می شود.
- ۹۷/۱۲/۰۸