انواع قصه گویی در بومیان
در میان بسیاری از جوامع بومی، انواع مختلفی از داستان وجود دارد. ارتباطات در جوامع محلی بومی غنی با داستان ها، اسطوره ها، فلسفه ها و روایت هایی است که به عنوان وسیله ای برای تبادل اطلاعات استفاده می شوداین داستان ها ممکن است برای آینده تم های سنی، ارزش های اصلی، اخلاق، سواد آموزی و تاریخ استفاده شود. اغلب داستان ها برای آموزش و آموزش کودکان به ارزش ها و درس های فرهنگی مورد استفاده قرار می گیرند. [36] معنی در داستان ها همیشه صریح نیست، و انتظار می رود که بچه ها معنای خود را از داستان ها بیاموزند. برای مثال، در قبیله Lakota آمریکای شمالی، دختران جوان اغلب به داستان زن سفید پوست بوفالو گفته می شود که یک شکل روحانی است که دختران جوان را از عواطف مردان محافظت می کند.در قبیله Odawa، پسران جوان اغلب به داستان مرد جوانی که هرگز از بدنش مراقبت نمی کرد، به او گفته می شود و در نتیجه، پاهای خود را شکست می دهد وقتی که تلاش می کند تا از شکارچیان فرار کند. این داستان به عنوان یک ابزار غیر مستقیم به منظور تشویق کردن پسران جوان به مراقبت از بدن آنها عمل می کندروایات می توانند برای بیان ارزش ها یا اخلاق خانواده، خویشاوندان یا افرادی که بخشی از جامعه نزدیک هستند، بیان شود. بسیاری از داستان ها در جوامع بومی آمریکا همه داستان "سطح" دارند، که مستلزم شناخت اطلاعات خاص و سرنخ هایی برای باز کردن استعاره ها در داستان است.پیام اصلی داستان گفته شده، می تواند درک و تفسیر با سرنخ هایی که اشاره به تفسیر خاص است. [40] به منظور ایجاد معنا از این داستانها، بزرگان در جامعه Sto Lo Lo به عنوان مثال بر اهمیت یادگیری نحوه گوش دادن تاکید می کنند، زیرا به خواسته های خود نیاز دارد تا قلب و ذهن خود را به هم متصل کندبه عنوان مثال راهی که کودکان در مورد استعاره هایی که برای جامعه ای که در آن زندگی می کنند، یاد می گیرند، گوش دادن به بزرگان آنها و شرکت در مراسمی است که در آن احترام می گذارند
قصه درمانی
قصهها الکوهای طبیعی از فکر کردن هستند که پیش از آغاز تحصیل از راه افسانهها قصههای کودکانه و تاریخچه خانوادگی فرا گرفته میشوند. به گونهای که برخی پژوهشگران ادعا کنند دانش امروزی ما از قصهها میآیند. این روش یکی از بهترین شیوهها در مشاوره با کودکان است به طوری که آنها میتوانند با احساسات و افکار و رفتارهای تقابل کنند که هنوز نمیتوانند با مشاور به طور مستقیم درباره آنها صحبت کنند. این روش را به همراه بازی درمانی توصیه مینمایند تا به عنوان بستر مناسب به بیان و راهنمایی و اصلاح تجربهها کمک کند. کودکان دارای نیازهای ویژه به دلیل محدودیتهایی که در کارکردهای شناختی هیجانی انگیزشی و رفتاری دارند. نمیتوانند به طور به طور موثر از آموزشها با روشهای درمانی مستقیم بهره گیرند. از این رو بکارگیری فنون غیرمستقیم مانند قصهگویی و قصهدرمانی میتوانند به گونهای اثربخش و شفابخش کاستیهای آنها را بهبود و ترمیم نماید. قصهگویی برای چه کودکانی مناسب است؟
1- کودکانی که عزت نفس پایین دارند.
2- کودکانی که کمرو خجالتی هستند.
3- کودکانی که خشم خود را نمیتوانند کنترل کنند.
4- کودکانی که دچار ترس و اضطراب هستند.
5- کمک به هویتیابی
6- کودکان بیشفعال برای جلوگیری از رفتارهای تکانشی.
قصه درمانی روشی غیر مستقیم برای انتقال پیامهای مهم در مورد نحوه یادگیری رفتار سازگارانه در یک زمینه اجتماعی است ابزار آموزشی و خلاقی است که از طریق آن می توان مهارتهای مختلفی مانند مهارتهای اجتماعی ، حل مسأله و مهارت خودآگاهی را به کودکان یاد داد .
گوش کردن به یک قصه یک عنصر پویاست که کودکان درعین حال که لذت می برند اجازه می یابند که خود را در موقعیت های مختلف تصور کنند قصه ها ابزارهای آموزشی هستند ، کودک از طریق تجسم شخصیت وتجربه کردن رویدادها، یک قصه را به صورت شخصی تفسیر می کند که می تواند مایه نشاط وشادابی و وسیله تأمین بهداشت روانی و درمان ناراحتی ها می باشد .
قصه گویی فعالیتی اشتراکی است که آگاهی و لذت درونی را افزایش می دهد به کودک اتکا به نفس می دهد و باعث تقویت قوه حافظه کودک می شود.
- ۹۷/۱۲/۰۸