چگونه مورنو شپل از زبان گفتاری استفاده می کند
آسیب شناسی؟
راهکارهای حمایت از کودکان مورنو شپل خانواده محور و بین رشته ای است. این بدان معنی است که ما همیشه با سوالات شروع می کنیم: «چه چیزی برای این کودک کار خواهد کرد؟» و «برای خانواده مناسب است؟» اگر درمان درمانی گفتار مفید باشد، درمانگر پیشنهاد یک طرح درمان می کند.
با این حال، ما صرفا در مورد درمان زبان گفتاری فکر نمی کنیم. ما در مورد ترکیبی از درمان هایی که به کودک کمک می کنند فکر می کنیم. در مدل مورنو شپل، پزشکان فقط زیر یک سقف نیستند؛ آنها با هم برنامه ریزی می کنند، با یکدیگر تمرین می کنند و در پرونده مشتری کار می کنند. این یک رویکرد یکپارچه برای کمک به خانواده است.SLPs با دیگر رشته هایی مانند کار درمانی، رفتار درمانی و روانشناسی کار می کنند. به عنوان مثال، تکنیک تنظیم حسی از کار شغلی می تواند در ایجاد یک کودک پر محرمانه در تمرکز و تنظیم کردن در جلسه درمان در زبان گفتاری بسیار مفید باشد.
چگونه درمانگران آموزش دیده و تایید می شوند؟
پاتولوژیست های زبان گفتاری در کانادا دارای مدرک کارشناسی ارشد یا معادل آن در آسیب شناسی گفتار زبان هستند و طبق استانداردهای صدور گواهینامه هر کدام از استان های کالج یا سفارشات مجوز دارند. بسیاری از آسیب شناسان زبان گفتاری که با Morneau Shepell کار می کنند گواهینامه های بیشتری را با سازمان هایی مانند Speech-Language و Audiology Canada (SAC) یا انجمن گفتار زبان و شنوایی آمریکایی (ASHA) اداره می کنند.دستیار اختلالات ارتباطی (CDA)، پرسنل پشتیبانی تحت نظارت متخصصان زبان و متخصصان شنوایی زبان است. اختلالات ارتباطی Assistants دارای گواهی فارغ التحصیل در ترکیب با دوره های مختلف در رشته های مختلف و یا دیپلم در زمینه هایی مانند زبان شناسی، آموزش در دوران کودکی، کار اجتماعی و کمک های آموزشی. بسیاری از اختلالات ارتباطی، دستیارانی که با Morneau Shepell کار می کنند، عضو انجمن دست اندرکاران ارتباطات کانادا (CDAAC) هستند.
گفتار درمانی چیست ؟
عمده ترین اختلالات گفتاری، عقب ماندگی ذهنی است که خود می تواند پایه گذار بسیاری از اختلالات دیگر باشد. در بحث مشکل جسمی باید به نقیصه های کم شنوایی و ناشنوایی، کم بینایی یا نابینایی اشاره کرد. در سیستم شنیداری، بیان گفتار از طریق شنیدن حاصل می شود که چنان چه اختلالی در این قسمت به وجود آید، تأخیر در رشد زبان و گفتار، قابل مشاهده است.
کودکانی که از سلامت فیزیکی و عاطفی برخوردارند، در تکلم، استقلال یافته تر از کودکانی اند که در خانواده های پر تنش زندگی می کنند. در این خانواده ها رشد حسی و حرکتی، با محدودیت پیش می رود زیرا زبان، نیاز به یک هماهنگی عصبی دارد و تأخیر در مهارت های حسی و حرکتی، رشد گفتار را کُند و با مشکل روبه رو می سازد. در عملکرد گفتار، نقش هوش طبیعی را نباید نادیده گرفت؛ هوش می تواند شناخت نمادها را به همراه داشته باشد تا فرد، از دیگر عملکردهای شناختی هم چون توجه کردن، شناسایی و ایجاد ارتباط و ذخیره ی آن در حافظه بهره گیرد.ارزیابی و مطالعه دقیق اختلالات گفتار و زبان یا اختلالات ارتباطی و همچنین نوتوانی و بازتوانی، اختیارات متخصصین گفتار درمانگر است.مادر،الگویی مناسب و مثبت در راستای رشد گفتار کودک است که این ارتباط عاطفی نباید خدشه دار شود و خلل و انحرافی در آن شکل گیرد. باید توجه داشت که رشد زبان از لحاظ جنسیتی در دختران، زودتر و بیش تر از پسران آغاز می شود؛ به خصوص در خانواده های تک فرزندی که توجه زیادی به آموزش زبان فرزند می شود.
کودکان علاقه ی زیاد به عضو شدن در گروه همسالان خود دارند و تلاش زیادی در این جهت، انجام می دهند تا بر رشد و پیشرفت گفتار خود بیفزایند؛ در واقع انگیزه صحبت کردن در گروه های هم سن، افزایش می یابد و به طور دسته جمعی به تماشای تلویزیون و یا نقاشی و نوشتن می پردازند.
مشکلات گفتاری را می توان در مرز بین 12 تا 24 ماهگی مشاهده کرد. در این سن، کودک به جای گفتار باید بتواند از علم اشاره به خوبی بهره ببرد مانند (بای بای یا بَه بَه) و در تقلید صداها مشکلی نداشته باشد مانند تقلید صدای یک حیوان، جیغ زدن و...
زمانی که سن کودک از 2 سالگی فراتر رفت، باید بتواند صداها و لغاتی را بیان کند و فقط مختص یک صدا یا لغت – آن هم تکراری – نباشد. در صحبت کردن، خانواده ها باید به تُن صدا و گرفتگی آن توجه داشته باشند. کودکانی که در این سن، در انجام کارهای ساده، با مشکل مواجه می شوند، جملات را به طور کامل بیان نمی کنند و فقط از کلمات محدود استفاده می نمایند و به طور کلی در فهمیدن و درک مطالب مشکل دارند،در معرض خطر قرار دارند و به منظور پیش گیری از مشکلات گفتاری باید توجه بیش تری به آنان نمود.در چنین شرایطی است که اگر والدین متوجه مشکلات خاصی در روند گفتاری فرزند خود بشوند حتما باید از کمک تخصصی یک گفتار درمانگر بهره برده و مشاوره لازم را داشته باشند.
چه زمانی به گفتار درمان نیاز داریم؟
۱- تاخیر در شروع گفتار در کودکان ۲- اشکال در تلفظ اصوات گفتاری ۳-عدم برقراری ارتباط کلامی یا غیر کلامی از سوی کودک ۴-کم شنوایی یا ناشنوایی ۵-اشکال در درک کلام ۶-اختلال در بلع ۷-در صورت تشخیص بروز هر یک از اختلالات فلج مغزی، اوتیسم، اختلال یادگیری ،گفتار درمانی در آغاز به شناسایی ماهیت گفتار و زبان و رشد طبیعی آن و سپس به بررسی اختلالات مربوط پرداخته و در جهت رفع آنها می کوشد. در یک عبارت کوتاه می توان گفت هرگاه نحوه صحبت کردن گوینده بیش از محتوای سخن او، توجه شنونده را به خود جلب کند، وی مشکوک به اختلال گفتاری است. هرگونه اشکالی در نحوه گفتار و یا ناتوانی در درک گفته های دیگران می تواند موجب اختلال در روابط اجتماعی شخص مبتلا گردد.
این مسئله به نوبه خود موجب صدمات روحی و عاطفی و متزلزل شدن بهداشت روانی فرد و خانواده می شود. این نارسائیها مانند بسیاری از بیماریها، مزمن تر گردد، عواقب ناگوار بیشتری خواهد داشت. بنابراین ارائه هر چه سریعتر و بهتر خدمات گفتار درمانی برای اشخاص مبتلا ضروری است. در این همکاری سایر متخصصین که بیماران مبتلا به اختلالات گفتار و زبان به آنها مراجعه می کنند، برای تشخیص به موقع و ارجاع مناسب، حیاتی و ارزشمند است.
ارزیابی و مطالعه دقیق اختلالات گفتار و زبان یا اختلالات ارتباطی و همچنین نوتوانی و بازتوانی، اختیارات متخصصین گفتار درمانگر است.روند ارزیابی و تشخیص اختلالات گفتار و زبان در گفتاردرمانی مانند سایر بیماریها شامل معاینات و بررسیهای ویژه می باشد.در مرحله بعدی و پس از تشخیص ویژگیهای اختلال، درمان بیمار آغاز می شود. درمان اختلالات ارتباطی متکی به دارو درمانی و نظایر آن نبوده، بیشتر جنبه آموزشی دارد و با تکیه بر توانمندیهای بیمار، وی را به سمت غلبه بر ناتوانیهایش هدایت می کند. قابل به ذکر است که هر چه افراد مبتلا به اختلالات گفتاری سریعتر به گفتار درمانی مراجعه کنند، پیشرفتهای بهتری را نشان داده و راحتتر درمان میشوند.
- ۹۷/۱۲/۰۵