کار درمانی چیست؟

در سال های اخیر تعداد زیادی از متخصصان روانپزشکی ذکر شده مشاهده کرده اند که بازی برای شادی و رفاه انسان ها به عنوان عشق و کار مهم است (Schaefer، 1993). بعضی از بزرگترین متفکران تمام دوران، از جمله ارسطو و افلاطون، در مورد این که چرا بازی در زندگی ما بسیار بنیادی است، منعکس شده است. بعضی از مزایای بازی که توسط نظریه پردازان بازی توضیح داده شده است، در زیر آمده است.بازی زبان کودک است و ...

بازی یک فعالیت سرگرم کننده و لذت بخش است که روحیه ما را افزایش می دهد و چشم انداز ما را در زندگی شگفت زده می کند. این خودکفایی، خودآگاهی، خودکفایی و خود کارآیی را گسترش می دهد. بازی، احساسات استرس و خستگی را از بین می برد، ما را به مثبت به مردم متصل می کند، تفکر خلاقانه و اکتشاف را تحریک می کند، احساسات ما را تنظیم می کند و خود را تقویت می کند (لندرت، 2002). علاوه بر این، بازی به ما اجازه می دهد تا مهارت و نقش مورد نیاز برای بقا را تمرین کنیم. آموزش و توسعه از طریق بازی بهترین است

چرا در درمان؟

بازی درمانی یک رویکرد ساختار یافته و نظری برای درمان است که بر روی فرایندهای ارتباطی و یادگیری طبیعی کودکان تمرکز می کند (Carmichael، 2006؛ Landreth، 2002؛ O'Connor & Schaefer، 1983).توانایی های درمانی در بازی به روش های مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد. درمانگرها از لحاظ استراتژیک از بازی درمانی استفاده می کنند تا به کودکان کمک کنند که آنها را ناراحت کند وقتی که زبان کلامی برای ابراز افکار و احساسات خود ندارند (گیل، 1991). در بازی درمانی، اسباب بازی ها مانند کلمات کودک است و بازی زبان کودک است (لندرت، 2002). از طریق بازی، درمانگران ممکن است به کودکان کمک کنند تا رفتارهای انطباق بیشتری را در زمان کمبود مهارتهای اجتماعی یا اجتماعی تجربه کنند (Pedro-Carroll & Reddy، 2005). رابطه مثبت بین درمانگر و کودک در طی جلسات تمرین درمانی می تواند یک تجربه عاطفی صحیح برای بهبود را فراهم کند (Moustakas، 1997). در درمان بازی نیز ممکن است مورد استفاده قرار گیرد تا پیشرفت شناختی را تقویت نماید و بینش و حل و فصل درگیری های درونی یا تفکر ناکارآمد در کودک مورد استفاده قرار گیرد (O'Connor & Schaefer، 1983؛ Reddy، Files-Hall، & Schaefer، 2005).

کار درمانی چیست؟

کار درمانی یکی از رشته های تیم توانبخشی است که دارای سه حیطه ی ذهنی، جسمی و روانی است.

کاردرمانی استفاده از فعالیت های هدفمند برای به حداکثر رساندن توانایی های فرد است وبه همه ی جنبه های زندگی فرد (جسمانی ،هیجانی و اجتماعی) می پردازد. به عبارت دیگر کاردرمانی به افراد برای رسیدن به استقلال در تمام زوایای زندگی کمک می کند .

- کاردرمانی ذهنی با در نظر گرفتن رابطه ی بین ذهن وجسم ، ذهن و حرکت، ذهن و گفتار، ذهن و یادگیری یک سری برنامه ریزی های منسجم در رابطه با توانایی های کودک به کار می گیرد.

- از جمله مواردی که در این حیطه مورد ارزیابی و درمان قرار میگیرند شامل:

کودکان با نیازهای ویژه (کم توانایی ذهنی )

کودکان با اختلالات یادگیری

ضعف مهارت های Fine

ضعف مهارت های یکپارچگی حسی حرکتی (SI)

فقدان و ضعف در مهارت های ترسیمی

اختلالات توجه و تمرکز، مشکلات حافظه

اختلالات رفتاری (پر خاشگری، ناخن جویدن، قدرت طلبی و ...)

کودکان با مشکلات درکی- شناختی

کودکان با مشکلات بینایی- شنیداری .

کاردرمانی ذهنی با استفاده از تکنیک های رفتار درمانی، بازی درمانی ، حرکت درمانی، تکنیک های یکپارچگی حسی، آموزش مهارت های اجتماعی، اتاق تاریک و ... مشکلات این کودکان را تا حد امکان مرتفع می سازد.

- حیطه ی کاردرمانی جسمی با پر داختن به مشکلات جسمی کودک از جمله اختلالات تون عضلات، اسپاسم، شُلی عضلانی، رفلکس های پاتولوژیک، عدم تکامل مراحل رشد حرکتی ، کوتاهی، تجویز کفش طبی به ارتز، اسپیلنت های مناسب و کلیه ی ناتوانایی های حرکتی مهارتی، بیمار را در وضعیت بهتری از لحاظ جسمی قرار می دهد. کودکانی که در این حیطه قرار می گیرند شامل: کودکان فلج مغزی ،کودکان داون،کودکان با مشکلات تعادلی و تاخیری، کودکان با مشکلات قدرت عضلانی ، کودکان با دستیروفی عضلانی و میوپاتی.

- کار درمانی درحیطه ی روان شامل کودکانی می باشد که مشکلات رفتاری ، ترس های شدید ،مشکلات ارتباطی، اجتماعی، مشکلات اضطرابی، وسواس، افسردگی، اختلال سلوک و .... می باشد.

کاردرمانی کودکان