بیش فعالی نوعی اختلال بوده که به آن ADHD نیز می گویند و بین کودکان شیوع نسبتاً زیادی دارد به طوری که در حدود هشت تا ده درصد کودکان به آن ابتلا دارند. جهت درک بهتر تفاوت بین دو اختلال بیش فعالی و اوتیسم (مقاله تفاوت بین اوتیسم و بیش فعالی) پیشنهاد می گردد.
علائم ظاهری بروز این اختلال در سنین قبل از مدرسه قابل تشخیص بوده و پسران نسبت به دختران به آن بیشتر مبتلا می شوند، که علت آن هنوز نامشخص است. برای تشخیص این اختلال سه مشخصه بارز تحرک زیاد، عدم توجه و تمرکز و فعالیت تکانه ای وجود دارد.
دلایل بیش فعالی در کودکان
بیش فعالی در هر سنی از کودک می تواند خود را بروز دهد. جمله معروف "برای تربیت کودک بایستی از سال ها قبل از تولد او شروع کرد" می تواند مسیر پاسخ به این پرسش را روشن تر کند.
وراثت از جمله عوامل مهم در بیش فعالی کودکان هستند. طی تحقیقی اگر یکی از والدین دارای بیش فعالی باشد به احتمال 30 درصد یکی از کودکان حداقل به این بیماری دچار می شوند.
اما عوامل محیطی هم خود از جمله موارد ابتلای کودکان به اختلالات مختلف از جمله بیش فعالی هستند.
عواملی مانند پارازیت ها، سرب، جیوه، آلودگی های صدایی محیط می تواند احتمال بیش فعالی کودک را افزایش دهد.
اما علائم اختلال بیش فعالی در کودکان از سن ۳ سالگی همراه با رشد عملکردهای حرکتی، بروز می کند. ولی عموماً این اختلال تا زمان حضور کودک در محیط های آموزشی مانند مهد کودک و مدرسه به تاخیر می افتد.
بسیاری از کودکان زمانی که شروع به راه رفتن می کنند نسبت به شناخت محیط اطراف، شیطنت زیادی می کنند که والدین نباید این رفتارها را با اختلال بیش فعالی اشتباه بگیرند. زمانی باید احتمال داد که کودک دارای اختلال بیش فعالی است که رفتارهای او باعث بروز مشکلاتی در ارتباط با دوستان، والدین و معلمان شود.
انواع بیش فعالی
بیش فعالی را می توان از منظرهای مختلف بررسی کرد اما در این قسمت ما انواع دیگری از بیش فعالی را به شما معرفی می کنیم.
بیش فعالی کودک از نوع تحرکی
کودکانی که مبتلا به این نوع از بیش فعالی هستند، به شدت بی قرار بوده و نمی توانند در یک مکان ثابت بمانند و باید دائماً در حال حرکت باشند. این مشکلات در محیط مدرسه بیشتر مشخص است به دلیل اینکه کودک با رفتارهای خاص خود باعث بی نظمی در کلاس شده و قادر نیست روی صندلی ساکت بنشیند و مدام وول می خورد.
همچنین انجام کارهای خطرناک و حرف زدن زیاد از دیگر ویژگی های کودک بیش فعال از نوع پرتحرک است.
بیش فعالی از نوع بی توجهی
در این گروه، کودکان دائماً در حال خیال پردازی بوده و برای انجام تکالیف مدرسه تمرکز کافی ندارند که باعث به وجود آمدن مشکلاتی مانند نداشتن علاقه به درس برای آنها در مدرسه می شود.
از دیگر مشکلات آنها که ناشی از عدم تمرکز و توجه بوده می توان به این مورد اشاره کرد که کودک در محیط مدرسه قادر نیست کلماتی را که نیز بلد است در دیکته درست بنویسد ولی در محیط منزل به دلیل توجهی که مادر به او دارد و نبود اطرافیان، این کار را به درستی انجام می دهد.
همچنین والدین اعلام کرده اند که این کودکان در محیط خانه برای انجام تکالیف با مشکل مواجه هستند و باید دائماً گوشزد شوند تا آنها را به پایان برسانند.
از دیگر مشخصه این گروه از کودکان، فراموشکاری آنها واضح است به نحوی که بسیاری از وسایل خود را در مکان های مختلف جا می گذارند و همچنین آنها قادر نیستند که برای کارهای خود برنامه ریزی کنند. جهت رفع این مشکل والدین باید حتماً برای کودک یک برنامه منظم تعیین کنند و در انجام کارها به او کمک کنند.
بیش فعالی از نوع رفتارهای تکانه ای
از ویژگی های بارز کودک مبتلا به بیش فعالی از نوع تکانه ای می توان به وجود رفتارهای تکانه ای، نداشتن صبر و تحمل کافی، پریدن وسط صحبت دیگران و نداشتن حوصله برای ایستادن در صف در حیاط اشاره کرد.
توجه به این نکته ضروری است که تمام ویژگی هایی که برای هر دو گروه از اختلال بیش فعالی بیان گردید، در یک کودک وجود نداشته و تشخیص اینکه کودک به کدام یک از انواع بیش فعالی مبتلا است توسط روان پزشک کودک انجام می گیرد.
در بیشتر موارد ابتلا به اختلال بیش فعالی دلیل خاصی نداشته اما به گفته بسیاری از محققان عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز آن سهم زیادی دارند. تاکنون نقش تغذیه و رژیم غذایی در ایجاد این اختلال تایید نشده است ولی طبق نتایج بررسی های صورت گرفته، مشخص شده که استفاده از اسیدهای چرب و بعضی از ویتامین ها علائم بیش فعالی زا را کاهش می دهند.
توجه به این نکته ضروری است که باید در کنار مصرف داروها از این مکمل ها استفاده کرد که استفاده از آن ها، هیچ عارضه ای برای کودک به همراه ندارند ولی به عنوان یک روش درمانی مطرح نیستند.
جهت تشخیص قطعی ابتلا به بیش فعالی، پزشک به اطلاعاتی از پدر و مادر و معلمان مدرسه نیاز دارد. علائم این اختلال باید در بیشتر از یک مکان دیده شوند و همچنین باید به مدت حداقل ۶ ماه ادامه داشته باشد.
در بعضی از کودکان در سنین ۲ یا ۳ سالگی نیز این اختلال وجود داشته، اما به علت اینکه قبل از آن در محیط هایی مانند مدرسه یا مهد کودک که به نشستن زیاد و تمرکز بالا نیاز است، قرار نگرفته اند، تشخیص سخت تر صورت می گیرد.
هر چند بین دو اختلال بیش فعالی و کمبود توجه و تمرکز تفاوت وجود داشته و هر دو یکی نیستند اما در بسیاری از افراد هر دو باهم بروز می کنند.
طبق آزمایشات و اسکن های مغزی صورت گرفته بر روی افراد مبتلا به اختلال کمبود توجه، مشخص شده که قسمتی از مغز که مسئول تمرکز است از سایر افراد کوچک تر است. بنابراین چنانچه معلم از کودک دارای این اختلال بخواهد کاری را انجام دهد که ۷ مرحله ای است، کودک فقط می تواند مراحل ابتدایی را انجام دهد و ترتیب آنها را فراموش می کند.
تشخیص بیش فعالی
برای تشخیص بیش فعالی در کودکان یک آزمون یا آزمایش خاصی وجود نداشته و حتماً باید علائم رفتاری کودک حداقل ۶ ماه مورد ارزیابی قرار گیرند. بروز علائم بیش فعالی معمولاً قبل از هفت سالگی رخ می دهد.
کودک بیش فعال به دلیل رفتارهای خاصی که دارد سبب آزار افراد در محیط هایی مانند مدرسه و خانه می شود، او حتی قادر نیست با دوستان هم سن و سال خود نیز ارتباط درست برقرار کند.
گروهی از پدر و مادرها در برابر پذیرفتن اختلال کودک خود مقاومت می کنند و نسبت به هشدارهای معلمان و اطرافیان توجهی نمی کنند. یکی از نگرانی های این پدر و مادران این بوده که از عوارض جانبی داروها بر روی کودک خود می ترسند.
در صورتی که به درمان کودکان بیش فعال در زمان درست پرداخته نشود، این کودکان قادر نخواهند بود در امور آموزشی و مهارت های اجتماعی به موفقیت برسند و ممکن است در آینده با مشکلات جدی رو به رو شوند.
دلایل بیش فعالی
عوامل ژنتیکی و آسیب های محیطی در کنار هم باعث به وجود آمدن اختلال بیش فعالی می شوند. آسیب جزئی در قسمت هایی از مغز که مسئول تمرکز و توجه هستند، باعث این اختلال شده است.
از عوامل محیطی که باعث به وجود آمدن این اختلال می شود می توان سیگار کشیدن، مصرف الکل در دوران بارداری، استرس، مسمومیت ناشی از سرب حاصل از دود اتومبیل و آلودگی هوا و هم چنین مواد غذایی حاوی مواد افزودنی مصنوعی مانند شیرین کننده ها، رنگ دهنده های خوراکی، مواد جلوگیری کننده از فاسد شدن غذا را نام برد.
در موارد بسیاری دیده شده که به درمان مناسب کودک بیش فعال توجه چندانی نشده که زمینه را برای افسردگی، بروز رفتارهای نامطلوب و بزهکارانه در نوجوانی فراهم می کند.
برای درمان کودک بیش فعال حتماً باید در دوران کودکی مراجعه کرد زیرا این اختلال در مدرسه با مشکلات بسیاری برای کودک همراه بوده مانند نداشتن تمرکز، پرحرفی و .... که سبب اختلال در تحصیل خواهد شد.
بعضی از خانواده ها با دیدن تحرک زیاد کودک، نگران می شوند که فرزند آنها نیز دارای این اختلال است ولی توجه به این نکته ضروری است که کودک در صورتی مبتلا به بیش فعالی تشخیص داده می شود که مجموع از علائم را برای مدت طولانی داشته باشد.
علائم بیش فعالی
در این قسمت به توضیح علائم بیش فعالی در کودکان بصورت تیتر وار می پردازیم و در قسمت بعدی به تفکیک سعی می کنیم این علائم را براساس سن کودکان دسته بندی کنیم.
- کودک بیش فعال دائما در حال بازی با دست و بدن بوده و در جای خود آرام و قرار ندارند.
- مدام از کلاس درس بیرون می رود.
- دائم در حال پریدن یا دویدن است.
- در زمان انجام فعالیت ها و یا بازی سر و صدا زیادی می کند.
- حرکات زیادی انجام می دهد.
- بسیار حرف می زند.
- نمی تواند به جزییات توجه چندانی نشان دهد.
- در بیشتر موارد نمی تواند وظایف یا دستورات را به پایان برساند.
- بین صحبت دیگران می پرد.
- قبل از اینکه فرد سوال کننده صحبت اش پایان یابد به پرسش جواب می دهد.
- نداشتن صبر و تحمل به نحوی که هر چیزی را درخواست کرد باید فوراً به او بدهند.
- انجام حرکات مداوم و جنب و جوش فراوان
- ناتوانی در صبر و تحمل برای حضور در صف و رعایت نوبت
- بروز رفتار خشونت آمیز و حساسیت زیاد
- هل دادن سایر کودکان
- پریدن وسط بازی دیگران
- انجام وظایف و تکالیف مدرسه با دقت کم
- گرفتن وسایل بازی دیگر کودکان
- ناتوانی در برقراری مهارت های اجتماعی
- گم کردن وسایل خود
- تمایل به انجام کارهای مختلف بدون اینکه آن ها را به پایان برساند.
- یک کودک بیش فعال انجام بعضی رفتارها برایش مشکل تر است، و جهت کمک به تشخیص درست این اختلال والدین باید به سوالاتی جواب دهند مانند:
- وقتی که از کودک درخواست شود کاری را انجام دهد، در شنیدن با مشکل مواجه است؟
- آیا در مقایسه با سایر کودکان بیشتر دچار هیجان می شود؟
- آیا به سختی کارهای روزمره مانند خوردن غذا، خوابیدن و مسواک زدن را انجام می دهد؟
- آیا معلم نسبت به رفتار کودک، دچار نگرانی شده است؟
- آیا در انجام امور، سریع تمرکز از دست داده و آن را فراموش می کند؟
علائم دیگر بیش فعالی در کودکان
در قسمت بالا بصورت تیتر وار علائم بیش فعالی توضیح داده شدند اما در این قسمت با هر تیتر توضیحی نیز درباره بیش فعالی در کودکان ارائه می شود.
کودک مبتلا به بیش فعالی احساس خطر نمی کند
اکثر کودکان دارای اختلال بیش فعال نسبت به انجام کارها و یا اشیایی که باید نسبت به آنها احساس خطر داشته باشد، چنین حسی نداشته و گاهی نیز دچار اختلالات سلوک می شوند به طور مثال تعدادی از این کودکان، رفتارهای خشونت آمیز بروز می دهند و یا دیگر کودکان را تهدید به آسیب می کنند. حتی دیده شده گاهی به حیوانات نیز صدمه می زنند. تعدادی از کودکان بیش فعال در کارهایی مانند دزدی، تقلب و کارهایی که تخلف محسوب می شوند نیز شرکت می کنند.
کودکان بیش فعال به انجام کارهای خطرناک علاقه فراوان دارند
در بعضی از کودکان بیش فعال دیده شده که پیج گوشتی را وارد پریز برق کرده و وسایل دیگران را نیز بر می دارند. همچنین رفتارهایی مانند تمایل به کشیدن سیگار، دروغ گفتن نیز در آنها دیده می شود.
یکی دیگر از رفتارهای این کودکان این است که با افراد بالاتر از سن خود دوست شده و تمایل دارند که در کارها و صحبت های آنان سهیم باشند. از نظر اجتماعی نیز تاثیر مثبت بر بقیه مردم نذاشته و به دلیل رفتارهای نامطلوب از آنها همواره انتقاد می شود.
این کودکان به علت کم توجهی به جزییات در انجام بازی نیز با مشکل روبه رو شده و نمی توانند با سایر کودکان ارتباط برقرار کنند. همچنین قادر نیستند قوانین و دستورالعمل ها را به درستی رعایت کنند و انجام تکالیف مدرسه برای آنها بسیار مشکل است.
کاهش عملکرد اجتماعی و تحصیلی کودک بیش فعال
کودکان بیش فعال در زمان تحصیل در مدرسه با مشکلات جدی مواجه می شوند زیرا به دلیل کمبود توجه و نداشتن تمرکز نمی توانند درس را به درستی یاد بگیرند. هم چنین این کودکان نسبت به کوچکترین محرک های شنیداری و دیداری حساس بوده و سریع تمرکز خود را از دست می دهند و در تحصیل عملکرد مطلوبی را به دست نمی آورند.
از نظر اجتماعی نیز این کودکان بر دیگران تاثیر مطلوبی نمی گذارند و انتقاد از رفتار آنها زیاد صورت می گیرد که باعث کاهش عزت نفس و اعتماد به نفس آنان می شود.
علائم بیش فعالی در نوزاد
همانطوری که در قسمت "دلایل بیش فعالی در کودکان" صحبت شد، علائم محیطی و وراثتی از جمله عوامل مهم در بروز بیش فعالی در کودکان هستند که برخی از این علائم از دوران نوزادی در کودکان نیز قابل مشاهده است.
- حساسیت زیاد نسبت به محرک های بیرونی داشته و سریع عکس العمل نشان می دهد و نسبت به صدا، نور، گرما و دیگر تغییرات محیطی به سرعت احساس ناراحتی می کند.
- صداهایی که تولید می کند مانند غان و غون، نسبت به بقیه نوزادان بیشتر است.
- نوزاد خواب کمتری نسبت به سایر همسن و سالان دارد.
- در دست و پاهای خود احساس بی قراری می کند.
- زمان کمی می تواند به یک عکس خیره گردد.
روانشناس باید بروز علائم را بر روی نوزاد ارزیابی کند و در صورت نیاز روش هایی به پدر و مادر آموزش داده شود تا از آسیب هایی که ممکن است در آینده رخ دهد، پیش گیری شود.
علائم بیش فعالی در کودکان زیر یک سال
در 2 بازه زمانی می توان برای اختلال بیش فعالی تشخیص دقیق داد، بازه اول بین سن 2 تا 3 سالگی که کودک راه رفتن را می آموزد و پس از آن سنی که کودک وارد محیط بیرون از خانه مثل مدرسه یا مهدکودک می شود. دلیل آن این است که برای مشاهده علائم این اختلال بایستی در دو محیط مختلف کودک را مورد بررسی قرار داد تا بتوانیم تشخیص دقیق تری بدهیم.
پس تا قبل از 1 سالگی نمی توانیم از روی نشانه های محو و کم رنگ بیش فعالی تشخیص دقیقی بدهیم.
علائم بیش فعالی در کودکان زیر دو سال
اختلال بیش فعالی نسبت به قدرت تکلم کودک در رفتارهایی مانند پیدا کردن جهت، مهارت شنیدن و توجه تاثیر می گذارد. بین بروز اختلال بیش فعالی و میزان خواب کودک رابطه ای وجود دارد و پدر و مادر باید به میزان آن دقت کنند.
همچنین طبق مطالعات مختلف مشخص شده که کمبود خواب باعث می شود توجه و توان حافظه کاهش یابد.
کودکان ۱۲ تا ۱۸ ماهه معمولاً می توانند در گفتار خود ۲۰ کلمه را استفاده کنند و زمانی که آن ها به دو سال می رسند تعداد این واژگان به ۲۰۰ عدد افزایش می یابد.
در دایره لغات کودک ۲ تا ۳ سال، معمولا بالای ۹۰۰ واژه وجود دارد.
توجه به این نکته ضروری است که قدرت تکلم برای تمام کودکان یکسان نبوده و دختران سریع تر از پسران حرف می زنند.
علائم بیش فعال در کودکان مدرسه
همانطوری که گفتیم تغییر محیط و سطح کنترل در کودکان می تواند علائم بیش فعالی را بیش از پیش در کودک نمایش دهد. به همین دلیل ورود به مدرسه برای کودکان می تواند برهه جدیدی در مشاهده علائم بیش فعالی باشد.
- والدین باید درباره برنامه هایی که مسئولین برای بهبود کودکان بیش فعال در نظر گرفته اند، سوال کنند. از جمله این برنامه ها می توان سنجش کودکان، تعیین برنامه درسی، ایجاد تغییرات در ظاهر کلاس درس، روش های آموزشی مناسب و تعامل بین پدر و مادر و معلمین را نام برد.
- پدر و مادر باید با معلمان کودک حرف زده و نسبت به کارهایی که معلم برای کودک بیش فعال انجام داده آگاه شوند و از آن حمایت کنند.
- وجود کامپیوتر در کلاس نیز به کمک کودک بیش فعال خواهد آمد، به دلیل اینکه بعضی از این کودکان نمی توانند با دست به درستی بنویسند.
تفاوت علائم بیش فعالی در دختران و پسران
اختلال بیش فعالی در بین پسران سه برابر دختران رخ داده و تشخیص آن در دختران دیرتر اتفاق می افتد. در بین دختران مبتلا علائمی مانند نداشتن نظم و کم توجهی نسبت به موضاعات پیرامون و اختلال در یادگیری مهارت ها و حل مسائل شیوع بیشتری دارد.
دختران بیش فعال در زمان دبستان، دقت کمی دارند و با ضعف در یادگیری مهارت های آموزشی و حل کردن مسئله مواجه هستند. همچنین این دختران توجه چندانی به محیط پیرامون نداشته و رفتار خشونت آمیز نیز بروز نمی دهند.
پسران بیش فعال عموما حرکات و رفتارهای غیر منطقی که انگیزه و برنامه خاصی پشت آن نیست، انجام می دهند، همچنین بروز رفتار های خشونت آمیز نیز بین آنان شیوع بیشتری دارد.
عوارض و خطرات بیش فعالی
اختلال بیش فعالی باعث می شود که زندگی برای کودکان مبتلا با مشکل مواجه شود. این کودکان عموماً:
- در کلاس درس با سایر دانش آموزان به بحث و درگیری می پردازند.
- نسبت به سایر کودکان بیشتر دچار صدمات و حوادث می شوند.
- اعتماد به نفس کمی دارند.
- در برقراری ارتباط با سایر دوستان با مشکل مواجه هستند.
- احتمال اعتیاد و الکلی شدن در این کودکان نسبت به بقیه کودکان بیشتر است.
اگر چه ابتلا به این اختلال سبب بروز بیماری های دیگر نمی شود ولی کودکان بیش فعال نسبت به بقیه کودکان بیشتر در معرض آسیب های زیر هستند:
- مشکل در یادگیری
- افسردگی
- اضطراب
- بیماری دو قطبی یا شیدایی
- بروز سندرم تورت (بروز تیک عصبی و لکنت زبان)
- انجام دزدی از دیگران، آسیب به اموال مردم
- مخالفت و رفتارهای گستاخانه با بزرگ تر ها
مقاله دوم بیش فعالی
امروزه عده زیادی از والدین نسبت به شیطنت زیاد فرزندشان شاکی هستند. آن ها بیان می کنند که کودک همواره در حال جنب و جوش و فعالیت بوده و به شدت بی قرار و نا آرام است. این والدین به حواس پرتی و عدم تمرکز فرزند خود نیز اذعان می کنند.
پدر و مادرها از دلایل بروز این فعالیت ها آگاه نبوده و به سرزنش کودک می پردازند، حتی در مواردی دیده شده که برخی از آن ها، کودکان را تهدید یا کتک می زنند. در این مقاله به خصوصیات بیش فعالی در کودکان پرداخته شده تا آگاهی والدین نسبت به این اختلال افزایش یابد.
اختلال بیش فعالی در بین کودکان شیوع نسبتاً زیادی داشته و ۸ تا ۱۰ درصد از کودکان به آن ابتلا دارند و تاکنون دلیل اصلی بروز آن مشخص نشده است. بروز اختلال بیش فعالی در افراد مختلف متفاوت بوده و به طور کلی به سه گروه تقسیم می شود.
- اختلال اول: این گروه از کودکان مبتلا، فقط با مشکل در توجه و تمرکز مواجه هستند.
- اختلال دوم: در این نوع اختلال، فعالیت و تحرک زیاد دیده می شود.
- اختلال ترکیبی: افراد مبتلا هم پر تحرک هستند و هم در توجه و تمرکز مشکل دارند.
خصوصیات عمومی کودکان بیش فعال
- عملکرد ضعیف در مدرسه با وجود هوش بالا
- ناتوانی در انجام به موقع وظایف و مسئولیت ها
- ناتوانی در تمرکز به مدت طولانی
- احساس خستگی در زمان انجام کارها و فعالیت ها
- بین صحبت دیگران پریدن
- جواب دادن به پرسش قبل از اینکه جمله سوال کننده تمام شود
- نداشتن صبر و تحمل در برابر خاسته ها
- پر سر و صدا انجام دادن کارها
- حرف زدن زیاد
- جنب و جوش فراوان
- رعایت نکردن نوبت در صف یا بازی های گروهی
- عصبانیت و حساسیت زیاد
- گرفتن وسایل دیگران بدون اجازه
- ناتوانی در برقراری ارتباط با دیگران
- فراموش کردن وسایل شخصی و قرار دادن آنها در مکان های مختلف
- هل دادن و یا کتک زدن سایر بچه ها
- حواس پرتی در زمان انجام کارها
- انجام دادن کارهای خطرناک بدون توجه به عواقب احتمالی آن ها
- خیال بافی پی در پی
خصوصیات ویژه کودکان بیش فعال
۱- معمولا بی قرار و نا آرام بوده و قادر نیستند در یک مکان بنشینند و باید دائماً راه بروند. این مشکل در مدرسه بارزتر بوده و باعث به هم خوردن نظم کلاس و پرت شدن حواس سایر دانش آموزان می شود.
۲- تکانشگر هستند. این کودکان معمولاً فعالیت های خود را بدون تفکر انجام داده و نسبت به انجام آن ها احساس پشیمانی نمی کنند.
۳- قادر نیستند به مدت طولانی به چیزی توجه کنند. این کودکان بسیار رویا پرداز بوده و در مدرسه برای انجام تکالیف خود، به دلیل عدم تمرکز و حواس پرتی با مشکل مواجه هستند و حتی ممکن است اعداد و کلماتی را نیز که به خوبی می دانند، اشتباه بنویسند.
چه زمانی ممکن است کودک مبتلا به بیش فعالی باشد؟
کودکان بیش فعال برخی از رفتارها را نسبت به سایر بچه ها سخت تر انجام می دهند. والدین برای تشخیص راحت تر، بهتر است این پرسش ها را از خود بپرسند:
● آیا در زمان انجام کارها و فعالیت ها، کودک با ضعف در شنیدن مواجه است؟
● آیا کودک در مقایسه با سایر بچه ها با سرعت بیشتری دچار هیجان می شود؟
● آیا کودک در برابر غذا خوردن، خوابیدن، شستن دندان ها و سایر کارهای روزمره مقاومت می کند؟
● آیا نسبت به رفتارهای کودک در محیط مدرسه، معلمان ابراز نگرانی می کنند؟
● کودک سریع تمرکز خود را از دست داده و حواسش پرت می شود؟
چگونه اختلال بیش فعالی را تشخیص بدهیم؟
سن ابتلا به اختلال بیش فعالی حدود ۲ یا ۳ سالگی است. در سن ۲ سالگی پزشک متخصص به ارزیابی رفتار کودک پرداخته تا در صورت مشاهده علائم، درمان را آغاز کند. هر چه سریع تر روند درمانی آغاز شود میزان موفقیت آن افزایش می یابد.
اما در اغلب موارد تا زمانی که کودک وارد محیط های آموزشی مانند مهدکودک یا دبستان نشده که به تمرکز و نشستن مدت بیشتر نیاز است، این اختلال تشخیص داده نمی شود.
اگر چه گروه زیادی از کودکان علائم خفیف این اختلال را دارند ولی تا زمانی که وارد مدرسه نمی شوند، تشخیص برای آن ها صورت نمی گیرد.
تشخیص این اختلال با یک آزمون یا آزمایش خاص صورت نگرفته و برای تشخیص قطعی نیاز است که مجموعه از خصوصیات بیش فعالی در کودک به مدت ۶ ماه و در دو مکان مختلف مانند خانه و مهد کودک یا دبستان دیده شود.
متاسفانه برخی از والدین در برابر پذیرش اختلال فرزند خود مقاومت می کنند و نسبت به هشدار اطرافیان برای رفتارهای کودک خود بی توجه هستند و به بهانه عوارض جانبی داروها، شروع درمان را به تعویق می اندازند، در حالی که اگر درمان کودک در زمان مناسب شروع نگردد، ممکن است عوارض جبران ناپذیری بر آینده کودک داشته باشد.
عوارض عدم درمان به موقع بیش فعالی
در صورتی که نسبت به درمان کودکان بیش فعال، توجه کافی نشود، زمینه برای ابتلا آنها به افسردگی و بروز رفتارهای ضد اجتماعی و بزهکارانه فراهم خواهد کرد.
والدین حتماً باید در دوران کودکی نسبت به معالجه کودک بیش فعال اقدام کرده و از بروز مشکلات در دوران مدرسه جلوگیری کنند زیرا این کودکان به دلیل عدم تمرکز به درس گوش نداده و از کلاس مدام بیرون می روند که باعث افت عملکرد تحصیلی می شود.
زمانی که این کودکان وارد دوران نوجوانی می شوند به دلیل فراموشکاری آنها را افرادی بی حواس و سهل انگار تلقی می کنند. آن ها در زمان درس خواندن و سایر فعالیت ها به دلیل فرو رفتن در رویا و خیال، قادر نیستند کارهای خود را به اتمام برسانند.
از دیگر مشکلاتی که در اثر عدم درمان به موقع اختلال بیش فعالی به وجود می آید می توان ابتلا به اضطراب، سو مصرف مواد مخدر، اختلال سلوک، پرخاشگری، بی نظمی و بی توجهی به قوانین و مقررات، طرد شدن از گروه ها به دلیل بروز برخی رفتارها و کاهش اعتماد به نفس و عزت نفس اشاره کرد.
نکات تکمیلی درباره بیش فعالی کودکان
اختلال بیش فعالی در بین پسران نسبت به دختران شیوع بیشتری داشته و خصوصیات و نشانه های متفاوتی از این اختلال در هر دو جنس بروز می کند.
در پسران بیش فعال تحرک و فعالیت زیاد اغلب مشاهده می شود اما در دختران این اختلال خود را به شکل کم توجهی نشان می دهد.
دختران بیش فعال معمولاً بی نظم و ساکت بوده و همچنین نسبت به موضوعات اطراف توجه خاصی نمی کنند. ولی پسران بیش فعال فعالیت ها و رفتارهای غیر منطقی بدون برنامه و یا هدف قبلی را بیشتر انجام می دهند. در محیط مدرسه دختران بیش فعال، دقت کافی نداشته و یا ضعف در آموزش مهارت ها و حل مسائل مواجه هستند اما رفتار پرخاش گرانه در آن ها دیده نمی شود.
توجه به این نکته ضروری است، در صورتی که علائم ذکر شده در دوره های کوتاه و مقطعی مشاهده شود، طبیعی بوده و نشان دهنده اختلال بیش فعالی نیست و نمی توان هر کودکی را که شیطنت انجام می دهد بیش فعال نامید.
برخی از کودکان به دلیل قرارگیری در بعضی از موقعیت ها و یا ابتلا به بیماری ها ممکن است علائمی همانند اختلال بیش فعالی بروز دهند.
- تغییرات ناگهانی و بدون برنامه قبلی همچون طلاق، تغییر محل زندگی یا مدرسه، مرگ نزدیکان
- تشنج های نا مشخص
- استرس و اضطراب
- اختلال افسردگی
- بیماری هایی که باعث آسیب به مغز می شوند.
والدین باید توجه کنند که حتماً نیاز است که روان شناس یا روان پزشک متخصص که دارای علم و آگاهی نسبت به این اختلال است، با ارزیابی رفتار کودک، ابتلا به بیش فعالی را تشخیص دهد و نباید صرفا با دیدن چند ویژگی خاص از کودک او را بیش فعال تلقی کرد.